donderdag 2 juli 2009

Ook in Yazd is er stilaan verzet

Gepost op dinsdag 16 juni 2009 om 11:34 op http://standaard.typepad.com/iran

Sinds in Teheran massale protesten tegen de verkiezingsuitslag van afgelopen vrijdag zijn uitgebroken, krijg ik veel verontruste mailtjes van vrienden en familie. Of ik veilig ben, of ik iets merk van de onrust, hoe de situatie nu is?

Op dit moment zijn we in Yazd, een stad aan de rand van de Dasht-e Kavir en Dasht-e Lut woestijnen, en hier is het eigenlijk relatief rustig. Gisteren werd me in een aantal winkels verteld dat er een pro-Mousavidemonstratie was bij de Jameh-moskee, maar toen ik er meteen naartoe ging, was daar niets van te merken. Wel is er op straat meer en meer stil protest: vanmorgen zag ik een aantal mensen met in hun hals een sjaal met de groene kleur van Mousavi, mensen maken het vredesteken in onze richting en roepen 'Mousavi', en in de taxi's wordt volop geklaagd over de huidige situatie.

Zelf hebben we het moeilijk om aan objectieve informatie te raken over wat op dit moment in Teheran en een aantal andere grote steden aan de hand is: de meeste nieuwssites zijn hier geblokkeerd. Ook het telefoonverkeer blijft een probleem: ik kan nog steeds geen sms'jes sturen. In het Iraanse journaal werden gisteren eerst beelden getoond van de protestmarsen in Teheran, en meteen daarna lieten ze Hillary Clinton zien, die zich uitsprak over de situatie in Iran. Protest in verband brengen met de Verenigde Staten en op die manier inmenging suggereren: duidelijker kon het niet.

In het internetcafe waar ik deze blog schrijf, is er ook stil verzet: onophoudelijk wordt hier het liede Yare dabestani gedraaid, dat de aanhangers van Mousavi tijdens de campagne zongen en dat ook ten tijde van de Islamitische Revolutie erg populair was:

“De sfeer is donker, jij en ik zijn vrienden, je bent mijn kameraad, wie anders dan jij kan mijn pijn verzachten. Onze handen zouden de woestijn van onze ongeletterdheid water moeten geven, het hart van de mensen die in deze woestijn leven is dood, onze handen zouden het gordijn dat ons zicht belemmert moeten scheuren."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten