Blog is verhuisd naar nieuw adres

Deze blog is sinds gisteren 'gemigreerd' naar mijn nieuwe site, www.anndecraemer.be. Kwestie van alles op één plek gecentraliseerd te hebben, en mijn berichten over Iran samenvoegen met ander, 'ruimer' nieuws over mijn boeken en columns, komt de aandacht voor Iran alleen maar ten goede.

Dit blogadres blijft nog even bestaan, maar zal dan verdwijnen.

Iran veroordeelt Amerikaanse wandelaars tot acht jaar cel

Van het Iraanse regime kan je alles verwachten, maar dit had ik echt niet verwacht: twee Amerikaanse wandelaars die al twee jaar gevangen worden gehouden in Iran zijn tot acht jaar gevangenisstraf veroordeeld voor spionage en omdat ze het land illegaal zouden zijn binnengekomen. Dat heeft de Iraanse staatstelevisie zaterdag gemeld. Algemeen werd verwacht dat Iran ze zou vrijlaten nadat ze al twee jaar in de cel zaten.

Shane Bauer en Josh Fattal (beiden 28 jaar oud) werden in juli 2009 opgepakt bij de grens met Irak. Ook een derde Amerikaan, Sarah Shourd, werd ingerekend, maar zij werd september vorig jaar omwille van gezondheidsredenen en na betaling van een borgsom van een half miljoen dollar vrijgelaten en is inmiddels teruggekeerd naar de Verenigde Staten.

Bauer en Fattal kregen elk drie jaar voor het illegaal binnengaan van Iran en vijf jaar voor 'spionage voor een Amerikaans agentschap'. Het is niet bekend of de twee jaar die zij inmiddels vastzitten van de strafmaat wordt afgetrokken. De twee hebben twintig dagen de tijd om tegen het vonnis in beroep te gaan.

De twee hebben altijd gezegd onschuldig te zijn aan spionage. Ze wisten ook niet dat de bij het wandelen de grens waren overgestoken. De Amerikaanse regering heeft de afgelopen jaren regelmatig opgeroepen tot de vrijlating van de wandelaars.

Ik ben zeer benieuwd hoe de VS op dit verdict zal reageren.

bron: De Standaard

Melancholie op muziek, door Mohsen Namjoo

Dit is zonder twijfel een van mijn favoriete Perzische liedjes, geschreven en gezongen door Mohsen Namjoo, die door The New York Times ook wel 'the Bob Dylan of Iran' werd genoemd.

Melancholie op muziek gezet. Hier de vertaling:

Ey Sareban, Ey karevan, Leylaye man koja mibari?

Ba bordane Leylaye man, jaan o dele mara mibari

Ey Sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Ey Sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Oh jij kameeldrijver, oh jij karavan! Waar neem je mijn Leili (= mijn geliefde)* mee naartoe?

Terwijl je mijn Leili meeneemt, neem je mijn hart en ziel mee,

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

Dar bastane peymane ma, tanha govaahe ma shod khoda,

Ta in jahan barpa bovad, in eshghe ma bemanad beja,

Ey sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Ey sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Terwijl we onze liefde beleden, was alleen God onze getuige,

Moge onze liefde leven zolang deze wereld ronddraait,

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

Tamame dinam be donyaye fani, sharareye eshghi ke shod zendegani,

Be yade yari, khosha ghatreh ashki, be sooze eshghi khosha zendegani,

Hamisheh khodaya mohabbat be delha bemanad, besane dele ma,

Ke Leili o Majnoon fesaneh shavad, hekayate ma jaavedaneh shavad,

To aknoon zeh eshgham gorizani, ghamam ra zeh chashman nemikhani,

Azin gham che halam nemidani

Alle religie die ik in deze sterfelijke wereld beleed veranderde in liefde, en dat werd mijn leven,

Hoe goed is het niet om een traan te laten ter herinnering aan een geliefde, hoe goed is het niet om te leven terwijl je brandt van liefde

O God, ik bid tot jou zodat liefde altijd in de harten blijft

Want het verhaal van Leili en Majnoon werd een verhaal, maar het onze wordt onsterfelijk,

Waarom loop je nu weg van mijn liefde? Waarom lees je de tekenen van wanhoop niet in mijn ogen?

Pas az to kamoonam baraye khoda, to marge delam ra bebin o boro,

Cho toofane sakhti zeh shakheye gham, gole hastiyam ra bechin o boro,

Ke hastam man an tak derakhti ke dar paye toofan neshaste,

Hameh shakhehaye vojoodash zeh khashme tabi'at shekasteh,

Je hebt geen idee hoe droevig ik ben,

Ik zweer dat ik niet zal overleven, dus blijf en bevestig de dood van mijn hart en ga dan weg,

Neem als een krachtige storm de bloem van mijn ziel uit de takken van verdriet en ga weg,

Want ik ben die ene boom die blijft als het stormt,

Dezelfde boom wiens takken zijn gebroken door de kwaadheid van de natuur

Ey Sareban, Ey karevan, Leylaye man koja mibari?

Ba bordane Leylaye man, jaan o dele mara mibari

Ey Sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Ey Sareban koja miravi? Leylaye man chera mibari?

Oh jij kameeldrijver, oh jij karavaan! Waar neem je mijn Leili mee naartoe?

Terwijl je mijn Leili meeneemt, neem je mijn hart en ziel mee,

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

Oh jij kameeldrijver, waar ga je naartoe? Waarom neem je mijn Leili met je mee?

* Layla en Majnoon, hoofdpersonages van Perziës bekendste liefdesverhaal; in het Oosten zijn deze geliefden net zo bekend als Romeo en Julia.

Perzisch liefdesverhaal 'Khosrow en Shirin' moet na acht eeuwen worden gecensureerd

Het Iraanse Ministerie van ‘Cultuur’ slaat weer toe met een misselijkmakende censuuractie. Gisteren werd bekend dat het eeuwenoude epische liefdesverhaal 'Khosrow en Shirin' alleen nog mag verschijnen indien het wordt gecensureerd.

'Khosrow en Shirin' is een meesterwerk dat in 1177 werd geschreven door Nezami Ganjavi (1141-1209) en in 1180 voor het eerst verscheen. Het maakt onlosmakelijk deel uit van de Perzische literatuur en cultuur – het is zelfs erfgoed geworden, zoals veel van Irans literaire klassieken.

Maar 831 jaar na de publicatie van het boek heeft het Ministerie van Cultuur en Islamitische Leiding beslist dat bepaalde delen van het boek moeten worden gecensureerd. Toen Peydayesh Publiciations, dat het boek uitgeeft, besliste om na jaren de lay-out van het werk te veranderen ter gelegenheid van de achtste editie, moest het naar het Ministerie worden gestuurd ter goedkeuring. Groot was de verbazing van de uitgeefstser, Fariba Nabati, toen haar werd meegedeeld dat bepaalde delen moesten worden aangepast, zoals de zinnen ‘liet niets over van de wijn tijdens de dronkenschap’ en ‘ergens naartoe gaan waar we alleen kunnen zijn’ en ‘handen vasthouden’.

Sinds de Islamitische Revolutie van 1979 zijn verwijzingen in boeken naar fysiek contact tussen man en vrouwen verbannen wegens ‘immoreel’, evenals verwijzingen naar alcoholgebruik. Een overigens schitterend recent literair werk over de waanzin van de Iraanse censuur is Censuur. Een Iraans liefdesverhaal (2009) van Shahriar Mandanipour – in het Nederlands vertaald en verschenen bij Mouria Uitgeverij. Lees hier een interview met de auteur.

bron: TehranReview

Iran gaat 'mensenrechten verdedigen' in Londen

Als je Iran al lang op de voet volgt, leer je bij berichten als deze zelfs een beetje (wrang) te glimlachen. Nadat president Ahmadinejad het Verenigd Koninkrijk een veeg uit de pan heeft gegeven voor de aanpak van de relschoppers in Londen en bij de Veiligheidsraad van de VN, die hij hypocriet noemde, aandrong om tot actie over te gaan, wordt vandaag bericht dat twee bataljons van de gevreesde Iraanse Basij-militie, die maatgevend betrokken was bij het gewelddadig neerslaan van een volksopstand in Iran eind 2009 na de gefraudeerde presidentsverkiezing, klaarstaan om naar Londen af te reizen.

Dat heeft de commandant van de militie, Mohammad Reza Naghdi, gezegd. De eenheden - door hem aangeduid als 'vredestroepen' - moeten helpen de rust in Londen te herstellen.

Bij het Iraanse staatspersbureau IRNA gaf Naghdi aan het 'herstellen van de rust' een bijzondere invulling: de Basijmilitie moet de mensenrechten verdedigen en de onderdrukten in Londen, Liverpool en Birmingham, zo zei hij.

Volgens Naghdi worden de opstandelingen in Groot-Brittannië ten onrechte bestempeld als plunderaars en saboteurs. "De misdaden van de despotische Britse monarchie tegen de onderdrukten in dat land, gaan door", stelde Naghdi. De Basij-commandant gaf wel aan dat zijn eenheden pas zullen afreizen als de VN het groene licht geeft.

De Islamitische Republiek acht zichzelf geroepen om elders in de wereld mensenrechten te verdedigen, terwijl ze vergeten in de spiegel te kijken. Nou ja, vergeten doen ze het niet, natuurlijk. Ze weten heel goed waarmee ze bezig zijn en uiten zich opnieuw als islamitische, machtsgeile hypocrieten die ervan genieten de eigen bevolking te sarren en daar nog een scheut bovenop doen door elders mensenrechten te gaan 'verdedigen'.

bron: De Stentor

Iraanse schoolboeken ondergaan veranderingen in strijd tegen 'zachte oorlog'

Een Iraanse klas voor de Islamitische Revolutie van 1979

De Iraanse minister van Onderwijs, Mohammad Hajibabayi, heeft vandaag aangekondigd dat de schoolboeken in Iran tijdens het nieuwe academische jaar veranderingen zullen ondergaan, als een manier om tegenwicht te bieden tegen de zogenaamde ‘zachte oorlog van de vijand’. ‘Gezien de vijand de jeugd wil bereiken, aldus de minister, 'zullen we onze studenten vaccineren via onze opvoeding.’

De Islamitische Republiek voert een gevecht tegen de 'zachte oorlog' of ‘de zachte culturele en sociale bedreigingen en de macht van de vijand’, die de Iraanse regering wil omverwerpen. De massale straatprotesten na de frauduleuze presidentsverkiezingen van juni 2009 worden door het regime gezien als een deel van de ‘zachte oorlog van de vijand’. De minister van Onderwijs vindt het ‘onze ware en wettelijke plicht om onze studenten immuun te maken tegen de zachte oorlog.'

Sinds de protesten van 2009 onderging het Iraanse onderwijssysteem al verschillende wijzigingen. In een aantal universiteiten mogen jongens en meisjes al niet meer samen les volgen, er worden minder studenten toegelaten in de richtingen van de humane wetenschappen (43 procent moet worden gereduceerd tot 36 procent) en heel wat professoren die werden beschuldigen van ‘onislamitisch gedrag’ (i.e. seculiere professoren) zijn ontslagen.

Op de website van het VN-Vluchtelingencommissiaraat wordt een overzicht gegeven van discriminatie en intolerantie in Iraanse schoolboeken.

bron: Radio Zamaneh

Toch geen zwavelzuur in ogen van Iraanse man

Wat ik hier al eerder had 'voorspeld', is waarheid gebleken: een Iraanse man die zwavelzuur in de ogen van een vrouw had gespoten en als straf hetzelfde lot zou ondergaan, heeft op het laatste moment pardon gekregen van zijn slachtoffer. De 'oog-om-oog'-actie is daarmee van de baan, meldden Iraanse staatsmedia.

De man, Majid Movahedi, spoot in 2004 zwavelzuur in het gezicht van Ameneh Bahrami, omdat zij verscheidene huwelijksaanzoeken had afgewezen. Sindsdien is zij blind en is haar gezicht verminkt. Operaties in Spanje hebben geen baat gehad. Bahrami zou zondag met een pipet zwavelzuur in beide ogen van Movahedi spuiten.

Ik heb altijd gedacht dat de straf nooit zou worden uitgevoerd. Daar ben ik blij om, want ik hou niet van 'oog om oog', maar wat het tegelijk ook op een wrange manier aantoont, is dat in de Islamitische Republiek een vrouw het nooit zal 'winnen' van een man.

bron: de Volkskrant

De voltrekking van de straf was in mei al uitgesteld, tot woede van het slachtoffer. Bahrami ziet er nu vanaf omdat ze pardon groter vindt dan wraak.

De islamitische wetten die in Iran gelden staan toe dat een slachtoffer van een misdrijf met gelijke munt terugbetaalt. Vaak heeft dit de amputatie van ledematen of de dood tot gevolg .