Ik kom meteen met wat treurig nieuws: op 13 oktober is de Iraanse zangeres Marzieh overleden. Ze was een vrouw waar alle Iraniërs trots op waren: niemand in Iran die haar liedjes niet kent. In 1994 verliet Marzieh haar vaderland omdat ze door het regime te veel onder druk werd gezet vanwege haar muziek: de ayatollahs lieten haar na de Islamitische Revolutie niet langer vrij optreden. Vrouwen mochten alleen voor vrouwen zingen, en dat kon Marzieh niet aanvaarden. Daarom terug ze zich terug op het platteland, waarover ze het volgende vertelde: "Ik zong voor de vogels, voor de rivier, voor de boom en bloemen, maar niet voor de mullahs."
Marzieh werd 86 jaar. Lees hier het mooie artikel in de New York Times over Marzieh. En luister uiteraard naar dit liedje:
