Perzisch liefdesverhaal 'Khosrow en Shirin' moet na acht eeuwen worden gecensureerd

Het Iraanse Ministerie van ‘Cultuur’ slaat weer toe met een misselijkmakende censuuractie. Gisteren werd bekend dat het eeuwenoude epische liefdesverhaal 'Khosrow en Shirin' alleen nog mag verschijnen indien het wordt gecensureerd.

'Khosrow en Shirin' is een meesterwerk dat in 1177 werd geschreven door Nezami Ganjavi (1141-1209) en in 1180 voor het eerst verscheen. Het maakt onlosmakelijk deel uit van de Perzische literatuur en cultuur – het is zelfs erfgoed geworden, zoals veel van Irans literaire klassieken.

Maar 831 jaar na de publicatie van het boek heeft het Ministerie van Cultuur en Islamitische Leiding beslist dat bepaalde delen van het boek moeten worden gecensureerd. Toen Peydayesh Publiciations, dat het boek uitgeeft, besliste om na jaren de lay-out van het werk te veranderen ter gelegenheid van de achtste editie, moest het naar het Ministerie worden gestuurd ter goedkeuring. Groot was de verbazing van de uitgeefstser, Fariba Nabati, toen haar werd meegedeeld dat bepaalde delen moesten worden aangepast, zoals de zinnen ‘liet niets over van de wijn tijdens de dronkenschap’ en ‘ergens naartoe gaan waar we alleen kunnen zijn’ en ‘handen vasthouden’.

Sinds de Islamitische Revolutie van 1979 zijn verwijzingen in boeken naar fysiek contact tussen man en vrouwen verbannen wegens ‘immoreel’, evenals verwijzingen naar alcoholgebruik. Een overigens schitterend recent literair werk over de waanzin van de Iraanse censuur is Censuur. Een Iraans liefdesverhaal (2009) van Shahriar Mandanipour – in het Nederlands vertaald en verschenen bij Mouria Uitgeverij. Lees hier een interview met de auteur.

bron: TehranReview