Vanavond wordt op Nederland 2 de documentaire 1 Hour, 99 Years (2008) van Negin Kianfar (foto) en Daisy Mohr uitgezonden, over het 'Iraanse flitshuwelijk'. Seks is één van de grootste taboes in Iran en daar hebben vooral de jongeren veel last van. Seks voor het huwelijk is verboden in de conservatieve Islamitische Republiek. Door de hoge werkeloosheid moeten steeds meer jonge Iraniërs noodgedwongen hun huwelijk uitstellen en daarmee stijgt de seksuele frustratie. De Iraanse autoriteiten hebben daarom een eeuwenoud sjiitisch gebruik in ere hersteld: het zogenaamde tijdelijke huwelijk of sighe. De huwelijksvoltrekking is eenvoudig: het stel bepaalt zelf voor hoelang het wil trouwen en hoeveel geld ermee gemoeid is en laat dit huwelijkscontract door een mullah legaliseren. Hierna kan het 'echtpaar' gaan en staan waar het wil, zonder door de religieuze politie lastiggevallen te worden. Het tijdelijke huwelijk is niet onomstreden. Sommigen vinden het een verkapte vorm van prostitutie, anderen zien het juist als een verantwoorde, islamitische manier om jongeren een beetje meer ruimte te geven. Kianfar en Mohr laten portretten zien van een aantal jonge Iraniërs die van dit 'flitshuwelijk Iraanse stijl' gebruik hebben gemaakt. De documentaire biedt een uniek, soms tragisch, maar soms ook hilarisch kijkje in de keuken van de anders zo gesloten Iraanse samenleving.Een andere bekende documentaire van Negin Kianfar en Daisy Mohr is The Birthday (2006). Daarin volgen ze de transseksuele Mustafa vlak voor en vlak na de operaties die hem in een vrouw moeten veranderen. Terwijl homoseksualiteit in Iran verboden is, wordt transseksualiteit wel toegestaan.
Volg hier de weblog van Negin Kianfar vanuit Teheran.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten