Zes jaar cel voor Iraanse oud-vicepresident

De Iraanse oud-vicepresident Mohammad Ali Abtahi (zie foto) is tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld. De krant Jahan-e-Eqtesad berichtte zondag dat hij zaterdag officieel van het vonnis in kennis is gesteld. Abtahi was in juni gearresteerd, omdat hij zou hebben aangezet tot de massale demonstraties tegen de herverkiezing van Mahmoud Ahmadinejad. Ook andere Iraanse media meldden het vonnis.
Abtahi, een geestelijke, was vicepresident voor parlementaire en juridische zaken tijdens het bewind van de hervormingsgezinde president Mohammad Khatami (1997-2005). Iraanse media citeren Abtahi's dochter. Volgens haar hebben veiligheidsagenten zaterdag de woning van de oud-vicepresident in Teheran doorzocht in aanwezigheid van haar vader. Daarna werd hij naar een rechtbank gebracht waar hij het vonnis te horen kreeg, en werd hij weer in zijn cel opgesloten. Als de berichten kloppen, is Abtahi de belangrijkste politicus die om zijn rol bij de demonstraties van afgelopen zomer tot een gevangenisstraf is veroordeeld.
bron: de Volkskrant

Music time: 'Jane Maryam' van Monika Jalili

Het is weekend, dus even tijd voor wat ontspanning en mooie muziek. 'Jane Maryam' is een bekend Perzisch liefdesliedje uit de jaren '70 over een man die zijn geliefde mist. Hier wordt het uitgevoerd door Monika Jalili (zie foto), die op een weergaloze manier Iraanse oude liedjes weer tot leven brengt. Ze werd geboren in New York, heeft Nederlands-Duitse ouders en is getrouwd met een Iraniër.
Hieronder volgt mijn vertaling van het liedje:

Jane Maryam

Ey gole sorkh o sefidom, key miyaie?
O, mijn rode en witte bloem, wanneer kom je?
Banafshe barge bidom, key miyaie
Mijn paarse bloemblaadje, wanneer kom je?
To gofti gol dar ayad man miyayom
Je zei: “Als de bloemen bloeien”, zal ik komen.
Vay gole alam tamum shod, key miyayie
O, alle bloemen zijn verdwenen, wanneer kom je?

Jane Maryam, cheshmato va kon, mano seda kon
Mijn lieve Maryam, open je ogen, roep mijn naam
shod hava sefid, dar omad khorshid
Het is de zonsopgang en de zon schijnt
vaghte un resid ke berim be sahra
Het is tijd voor ons om naar de velden te gaan
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam

Jane Maryam cheshmato va kon, mano seda kon
Mijn lieve Maryam, open je ogen, roep mijn naam
beshim ravoone, berim az khune
Laten we weggaan, laten we thuis verlaten
shoneh be shoneh, be yad un ruzha
schouder aan schouder, zoals vroeger
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam

Baz dobare sobh shod, man hanooz bidaram
Het is weer morgen, ik ben nog steeds wakker
kash mikhabidam, toro khab mididam
ik wou dat ik kon slapen en dromen over jou
Khosheye gham toye delam zade javoone, doone be doone
de steel van verdriet in mijn hart krijgt één voor één knoppen
del nemidone che kone ba in gham
Mijn hart weet niet wat te doen met deze pijn
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam
Bia resid vaghte dero, male mani az pisham naro
Kom, het is tijd om te ploegen, je bent van mij, ga niet weg van mij
bia sare karemoon berim, dero konim gandomaro
kom, laten we aan het werk gaan, laten we het graan ploegen
Bia resid vaghte dero, male mani az pisham naro
Kom, het is tijd om te ploegen, je bent van mij, ga niet weg van mij
bia sare karemoon berim, bia, bia nazanine Maryam, nazanine Maryam
Laten we aan het werk gaan, kom, kom, lieve Maryam

Graf van Neda Soltan 'verdwenen'

Zo. De laatste punt van mijn boek over Iran is - zo goed als - gezet. Net de derde ronde nalezen achter de rug, en op 1 december lever ik mijn manuscript in bij Uitgeverij Lannoo.
Dat betekent dat ik vanaf vandaag weer tijd heb om deze blog up-to-date te houden. Meteen moet ik, helaas, alweer met slecht nieuws uit Iran komen. Nieuws dat me woedend maakte omdat het in de Islamitische Repubiek van erger naar ergst gaat: vandaag werd bevestigd dat op het Behesht-e Zahra kerkhof in Teheran het graf van Neda Soltan 'verdwenen' is. Neda is de 27-jarige vrouw die eind juni op straat werd neergeschoten tijdens een demonstratie tegen de verkiezingsuitslag, en beelden van haar doodsstrijd gingen de wereld rond. Vandaag bevestigde haar verloofde Caspian Makan het nieuws dat haar grafsteen verdwenen is - het ongewoon brutale werk van aanhangers van het Iraanse regime. Op internet circuleert een geluidsopname van de huilende moeder van Neda, die bij haar wekelijkse bezoek aan het graf tot de vreselijke vaststelling kwam. "Waar is de grafsteen van mijn kind", roept ze, "Mijn kind heeft geen grafsteen! Jullie smeerlappen! Waarom laten jullie mijn kind niet met rust?"
De verloofde van Neda, die na haar dood in de gevangenis terechtkwam, is intussen Iran ontvlucht. Ook de ouders van Neda worden lastiggevallen door het Iraanse regime.
bron: Times Online