Zo. De laatste punt van mijn boek over Iran is - zo goed als - gezet. Net de derde ronde nalezen achter de rug, en op 1 december lever ik mijn manuscript in bij Uitgeverij Lannoo.Dat betekent dat ik vanaf vandaag weer tijd heb om deze blog up-to-date te houden. Meteen moet ik, helaas, alweer met slecht nieuws uit Iran komen. Nieuws dat me woedend maakte omdat het in de Islamitische Repubiek van erger naar ergst gaat: vandaag werd bevestigd dat op het Behesht-e Zahra kerkhof in Teheran het graf van Neda Soltan 'verdwenen' is. Neda is de 27-jarige vrouw die eind juni op straat werd neergeschoten tijdens een demonstratie tegen de verkiezingsuitslag, en beelden van haar doodsstrijd gingen de wereld rond. Vandaag bevestigde haar verloofde Caspian Makan het nieuws dat haar grafsteen verdwenen is - het ongewoon brutale werk van aanhangers van het Iraanse regime. Op internet circuleert een geluidsopname van de huilende moeder van Neda, die bij haar wekelijkse bezoek aan het graf tot de vreselijke vaststelling kwam. "Waar is de grafsteen van mijn kind", roept ze, "Mijn kind heeft geen grafsteen! Jullie smeerlappen! Waarom laten jullie mijn kind niet met rust?"
De verloofde van Neda, die na haar dood in de gevangenis terechtkwam, is intussen Iran ontvlucht. Ook de ouders van Neda worden lastiggevallen door het Iraanse regime.
bron: Times Online
Geen opmerkingen:
Een reactie posten