Eerste Iraanse vrouw op Olympische Winterspelen

Tussen alle minder leuke berichten over Iran door nog een keer een positief nieuwtje: Iran is volgende maand bij de Olympische Winterspelen voor het eerst vertegenwoordigd door een vrouw. De 21-jarige skiester Marjan Kalhor (zie foto) kon zich op de slalom en de reuzenslalom kwalificeren.
Kalhor moet zich in Canada wel aan de regels van de islam houden. Ze zal op de piste haar haren moeten bedekken en haar lichaamscontouren mogen niet zichtbaar zijn. Naast de skiester doen er in Vancouver nog twee Iraniërs mee, de broers Pourya en Hossein Saveh-Shemshaki.
De Olympische Winterspelen vinden plaats van 12 tot en met 28 februari, in het Canadese Vancouver.
bronnen: NOS Sport, Het Nieuwsblad

Foto's van mijn reis door Iran: Bandar Abbas

In mijn reeks foto's over mijn reis door Iran is deze keer Bandar Abbas aan de beurt. Het was het meest zuidelijke punt van onze reis: Bandar Abbas is een havenstad in de Perzische Golf. Het was er bloedheet - 42 graden om precies te zijn. Hoogtepunt van ons verblijf in deze stad was varen door de Straat van Hormuz - een belangrijke scheepvaartroute; zo wordt 40 procent van alle olie aangevoerd via de Straat van Hormuz.

Foto's van mijn reis door Iran: YAZD

De zesde halte op de Trans-Iraanse Spoorlijn die fotograaf Pieter-Jan De Pue en ikzelf volgden in juni van vorig jaar: Yazd. Een stad midden de Iraanse woestijn, waar verdwalen in de smalle straatjes een doel op zich is. Yazd is de thuisbasis van het zoroastrisme, de religie van Perzië voor het door de islam veroverd werd. Zij mogen wél alcohol drinken, maar toen iemand me een glas wijn aanbood, heb ik toch maar wijselijk dat aanbod afgeslagen.

Foto's van mijn reis door Iran: ISFAHAN

In mijn reeks foto's over mijn reportage in Iran vandaag deel 5: Isfahan. 'De halve wereld', noemde de Franse dichter Mathurin Régnier de stad in de 16de eeuw, en hoewel Isfahan vandaag wat zijn Perzische glorie verloren heeft, kan ik me perfect voorstellen dat hij toen overschot van gelijk had. In mijn boek is Isfahan trouwens het langste hoofdstuk geworden: over de stad raak je nooit uitgepraat, en ik was er op 12 juni, de dag van de beruchte presidentsverkiezingen.

Over mijn boek, dat binnenkort verschijnt

Op 10 maart is het (eindelijk) zover: dan verschijnt boek over mijn reis door Iran in juni vorig jaar. De titel, zoals al eerder vermeld op deze blog, is Duizend-en-één-dromen. Een reis langs de Trans-Iraanse Spoorlijn.

Meer info over het boek vindt u hier op de website van Uitgeverij Lannoo.

Voor informatie over de boekpresentatie kan u hier terecht.

Allen welkom!

Rumi, de meester

Vanaf nu kan u elke week op mijn blog een Nederlandse vertaling lezen van een gedicht van de Perzische dichter Rumi (120-1273). Naast die van Hafez is er geen Perzische poëzie die mij meer kan betoveren dan die van Djalal ad-Din Rumi. Geen dichter ook die de liefde mooier bezongen heeft dan hem - of wat dacht u hiervan?

WANNEER JE ZWAARD

wanneer je zwaard
mijn nek bereikt
zullen mijn ogen zich
niet afwenden
van je gezicht

wanneer mijn mond
omzwachteld
dicht is
en dit lichaam achtergelaten
in het vuil
zullen mijn ogen zich
niet afwenden
van je gezicht

ik vraag niets
niets van jou
behalve je schoonheid
je keizerlijke schoonheid

Amerika plant sancties tegen Iraanse Revolutionaire Garde

De Amerikaanse regering bereidt nieuwe financiële sancties tegen Iran voor die gericht zijn op Iraanse instellingen en bedrijven die het meest betrokken waren bij het neerslaan van de protesten tegen het bewind van president Mahmoud Ahmadinejad. Zij zou zich vooral concentreren op de Revolutionaire Garde, die zich heeft ontwikkeld tot een van de belangrijkste steunpilaren van de Iraanse regering.
Dat heeft de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal zaterdag gemeld op basis van niet genoemde Amerikaanse regeringsfunctionarissen. De Garde is oorspronkelijk een militair elitekorps, dat over het slagen van de Islamitische Revolutie van 1979 waakte. Ze is uitgegroeid tot een politiek gemotiveerd, fanatiek leger naast de strijdkrachten en heeft bovendien een zakenimperium opgebouwd. Drie maanden na de verkiezingen, bijvoorbeeld, verwierf de Revolutionaire Garde een meerderheidsaandeel in TCI, de nationale telecommunicatiemaatschappij.
Tegenstanders van het bewind in Teheran, die hebben gesproken met belangrijke Amerikaanse denktanks, hebben volgens de krant een lijst van ondernemingen opgesteld die banden met de Garde hebben.
bron: de Volkskrant

Indrukwekkende foto's van protesten in Iran

The Boston Globe brengt op zijn website een reeks indrukwekkende foto's van drie dagen protest in Iran: 21 december, toen duizenden Iraniërs de begrafenis bijwoonden van de dissidente ayatollah Montazeri; 27 december, toen het op Ashura tot zware gevechten kwam tussen demonstraten en politie, en 30 december, toen het regime een tegenbetoging organiseerde.
Klik hier voor de foto's.

Site van Ahmadinejad gehackt

Het Iraanse regime slaagt er dan wel regelmatig in om het internet in Iran volledig plat te leggen, maar de Groene Beweging slaat terug. Sinds gisteren is de site van 'president' Ahmadinejad gehackt. Wie surft naar www.ahmadinejad.ir krijgt de volgende boodschap te lezen:

Dear God, In 2009 you took my favorite singer - Michael Jackson, my favorite actress - Farrah Fawcett, my favorite actor - Patrick Swayze, my favorite voice - Neda.
Please, please, don't forget my favorite politician - Ahmadinejad and my favorite dictator - Khamenei in the year 2010. Thank you.

De Europese Unie moet de Groene Beweging nadrukkelijk steunen

Iran is in een diepe crisis: de bevolking blijft vechten en het regime begint barsten te vertonen die geen duizenden fanatieke ayatollahs ooit nog kunnen lijmen. Ik heb de voorbije weken de explosieve situatie in Iran met verbazing en met pijn gevolgd. Met pijn, omdat Iran mijn tweede thuis en vaderland is. Met verbazing, omdat ik tijdens mijn reportage door het land al had ervaren hoe dapper en strijdvaardig de Iraniërs zijn - en op de bloedige dag van Ashura zag ik hun moed een ontroerend hoogtepunt bereiken. Toen werd het voor de hele wereld duidelijk: de Iraniërs zullen nooit, nooit opgeven. Telkens wanneer in de geschiedenis van dit prachtige land vrijheid aan de horizon verscheen, hebben Iraniërs alles in het werk gesteld om die ook te grijpen, maar waarschijnlijk zijn ze nooit zo vastberaden als nu geweest.

De strijdlust van de Iraniërs en het lawaai dat ze blijven maken steekt schril af met de stilte van de Europa tegenover de crisis in Iran. Ja, EU-voorzitter Zweden heeft vorige week maandag in een verklaring gezegd 'bezorgd' te zijn over het geweld in Iran. In zijn verklaring onderstreept Zweden het grote belang dat de EU hecht aan mensenrechten en democratische waarden. "Vrijheid van meningsuiting en het recht om vreedzame bijeenkomsten te houden, zijn universele mensenrechten die dienen te worden gerespecteerd."

Mag het ietsje meer zijn, beste Europese Unie? Europa zou meer lef moeten tonen en zich uitdrukkelijk achter de Groene Beweginig in Iran scharen. Ja, het regime in Teheran zal de morele (of andere) steun aan de hervormingsbeweging misbruiken en de 'westerse machten' ervan beschuldigen achter de protesten te zitten. Maar dat is niets nieuws en het moet de EU niet tegenhouden of afschrikken. Op dit moment is uitdrukkelijke en uitgesproken steun aan de onderdrukte Iraniërs de enige juiste en correcte optie.

Nooit zal ik de oude vrouw vergeten die ik in Isfahan ontmoette tijdens een verkiezingsoptocht voor Mousavi en Khatami. Ze had stramme spieren en pijn in haar knie, maar wilde koste wat het kost de optocht meemaken. Ze kwam naast me zitten en vroeg of ik Mousavi kende, en wat men in Europa over hem dacht. Toen ik uitgesproken was, glimlachte ze en zei ze dit: "Je kunt niet geloven hoe gelukkig Iraniërs zijn als mensen in het Westen hen steunen. Het geeft ons extra energie."

Beste lidstaten van de Europese Unie, spreek luid en duidelijk en met één stem. Doe meer dan in vage termen over respect voor vrije meningsuiting praten. Omhels de Groene Beweging in Iran, geef deze mensen extra energie en laat hen weten dat zij, en alleen zij aan de juiste kant van de geschiedenis staan. Europa zwijgt te veel, en zwijgen is de kant van het regime kiezen. Spreek, en spreek met één groene stem.

Terug van even weggeweest

Door omstandigheden was het even stil op deze blog, maar vanaf vandaag kan u hier weer terecht voor nieuws en achtergrond over Iran.

Aan iedereen wens ik van harte een gelukkig nieuwjaar, sale no mobarak.