Oppositieleiders Mousavi en Karroubi naar verluidt gearresteerd

Vanavond werd bekend dat de Iraanse oppositieleiders Mir-Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi (zie foto) en hun echtgenotes na twee weken huisarrest gearresteerd zijn. Dat meldde de oppositiewebsite Kaleme. Ze zijn overgebracht naar de Heshmatiyeh-gevangenis in Teheran. Sinds 14 februari stonden de twee onder huisarrest, omdat ze hadden opgeroepen tot betogingen in Iran, uit solidariteit met het protest in de Arabische wereld. Het regime ontkent evenwel dat ze gearresteerd zijn, maar zegt dat ze gewoon thuis verblijven.

Lees op de Amerikaanse website Enduring America een interessant achtergrondstuk bij de manier waarop het regime met Mousavi en Karroubi omgaat.

Morgen is het de verjaardag van Mir-Hossein Mousavi en vindt een aangekondigd protest tegen het regime plaats, op de eerste van de drie dinsdagen waarop in maart zal worden geprotesteerd.

Een dag voor die betoging de twee belangrijkste oppositieleiders arresteren: het regime giet wel erg veel olie op het vuur. Ik hou mijn hart vast voor wat er morgen zal gebeuren.

Elke dinsdag van maart protesten in Iran

Het ‘Coordination Committee for the Green Path of Hope’, dat bestaat uit adviseurs van de Iraanse oppositieleiders Mir-Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi heeft gisteren zijn derde verklaring de wereld ingestuurd. Het roept op tot ‘burgerlijk verzet en ongehoorzaamheid, stakingen en sit-ins’, als een middel om het regime te dwingen tot het respecteren van de rechten van de burgers. In de verklaring wordt ook onder meer de vrijlating geëist van Mousavi en Karroubi, die momenteel onder huisarrest staan, persvrijheid en vrije verkiezingen.

Opmerkelijk nieuws gisteren was dat Mojtaba Vahedi, een bondgenoot van Karroubi die in de VS woont, meedeelde dat er op de drie laatste dinsdagen van het Iraanse jaar (dat eindigt op 20 maart) protesten zullen worden georganiseerd in het land. De eerste dinsdag (10 Esfand – 1 maart) is de verjaardag van Mousavi; de tweede dinsdag is Internationale Vrouwendag (17 Esfand – 8 maart) en op de derde wordt het traditionele feest Chaharshanbe Suri gevierd (24 Esfand – 15 maart).

Gisteren bereikte ons uit Teheran ook het volgende filmpje, dat aantoont dat de hoofdstad een belegerde stad is geworden.

Iraanse jongeren: "Wanneer onze leiders niet vrijgelaten worden, gaan we op 2 maart de straat op"

Mohammad Mokhtari

De jongeren van de hervormingsgezinde Iraanse partijen hebben vandaag aangekondigd dat ze op 2 maart massaal de straat zullen opgaan wanneer het huisarrrest van de oppositieleiders Mir-Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi niet wordt opgeheven.

Mousavi en Karroubi staan onder huisarrest sinds ze de Iraanse bevolking opgeroepen hebben de straat op te gaan uit solidariteit met de opstanden in de Arabische wereld. Dat leidde tot een massale protestmars op 14 februari (25 Bahman), gevolgd door een tweede protest op 20 februari (1 Esfand). Op 14 februari vielen er twee doden: Mohammad Mokhtari (22, zie foto) en Saneh Jaleh (26). Het dodelijke slachtoffer van 20 februari was Hamid Nour Mohamadi, een student uit Shiraz.

Het is onbekend hoe het momenteel gaat met Mousavi en Karroubi. Ze zijn afgesloten van alle contact met de buitenwereld. Eenheden van het regime bewaken de toegang tot hun huizen, en zijn zelfs binnen aanwezig. Meer nog: ze voorzien de oppositieleiders van voedsel, wat bij hun kinderen de vrees doet groeien dat ze wel eens het slachtoffer zouden kunnen worden van vergiftiging.

bron: Radio Zamaneh

De strijd wordt bitsiger met de dag

Zeer de moeite en zeer hoopvol: Meir Javedanfar in The Guardian over de Groene Beweging, die volgens hem springlevend is. Dat is ook de analyse van Shahagh Ashna, de jongeman uit Teheran die twee keer per maand een column schrijft voor TehranReview, de website waarvan ik de Engelse redacteur ben.

Ik merk zelf bij vrienden uit Iran dat de protesten in de Arabische wereld hen helemaal wakker geschud hebben. De verontwaardiging op Facebook is niettemin groot over de geringe aandacht die Iran krijgt in onze Belgische media. Onze kranten berichten wel af en toe over Iran (vooral De Morgen), maar dat de VRT afgelopen zondag meedeelt dat er twee Duitse journalisten zijn vrijgelaten, maar niet zegt dat er bij protesten twee doden en tientallen gewonden vielen, vind ik toch erg jammer en vreemd.

Intussen gaat de strijd in Iran verder, en wordt hij steeds bitsiger. Twee familieleden van Hashemi Rafsanjani, een van de pilaren van de Revolutie, werden vandaag op een begrafenis aangevallen met elektrische stokken. Vandaag verscheen op een blog ook het bericht dat het regime chemische wapens zou hebben gebruikt tijdens de protesten, meer bepaald het kankerverwekkende carcinogeen. Nog een bewijs dat de strijd bitsiger wordt is dat het huisarrest van de oppositieleider Karroubi (foto) steeds strenger wordt - het regime bepaalt nu zelfs wat voor eten deze voorname geestelijke en zijn vrouw krijgen.

Gek en gevaarlijk

Als u nog niet helemaal overtuigd was dat er aan het hoofd van de Islamitische Republiek Iran een stelletje gekken staat, moet u dit filmpje met de Iraanse president Ahmadinejad eens bekijken. Hij prijst 'wetenschappers (in het atoomprogramma) waarvan hun gemiddelde leeftijd onder de 25 jaar is'. Ook meldt hij dat een meisje van 16 jaar thuis nucleaire energie heeft 'opgewekt'.

Hallo, VRT?

Het moge vanavond eens te meer duidelijk zijn dat de Reyerslaan een blinde vlek heeft voor de protesten in Iran. Er wordt gesproken over protesten in de Arabische wereld, maar Iran laten ze links liggen. Nochtans waren er vandaag hevige protesten in een aantal Iraanse steden, en is er zelfs een dode gevallen. Gek werd ik toen ik gisteren in een bijdrage van het VRT Nieuws over de Gouden Beer voor Nader en Simin de journalist Jafar Panahi 'Jafari PANOI' hoorde noemen. Luister mee en verbaas u.

Boodschap van een demonstrant uit Egypte: 'Iran is next'

Nieuwe column voor TehranReview

Mijn nieuwe column voor TehranReview, over mijn stress en hoop voor 25 Bahman, kan u hier lezen.

Zende bad Iran.

Hopen op 25 Bahman

25 Bahman! Noteer die data in uw agenda. 25 Bahman is in onze jaartelling 14 februari, en het is de dag waarvoor de Iraanse oppositieleiders Mir-Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi een toelating hebben aangevraagd om in Teheran een vreedzame mars te houden uit solidariteit met het Egyptische volk.

De kans is natuurlijk zo goed als onbestaande dat het regime die toelating ook effectief zal verlenen, maar niettemin een slimme zet van Mousavi en Karroubi: er is nu een datum bekend waarop Iraniërs, nadat de protesten lange tijd stil lagen, hun onvrede kunnen uiten, en de dag is goed gekozen: niet 22 Bahman of 11 februari, de dag waarop de Islamitische Revolutie wordt herdacht, maar 25 Bahman, een dag waarop geen enkel religieus of nationaal feest wordt gevierd en die dus niet kan misbruikt worden door het regime.

Met hoop wacht ik 25 Bahman af. Op Facebook schreef iemand als reactie op een post van mij over deze dag dat de Iraniërs hopelijk ook een paar dagen op hun pleinen blijven zitten.

Ik hoop het vurig mee. Het wordt tijd dat Khamenei en Co in de annalen van de geschiedenis verdwijnen.