Zeer de moeite en zeer hoopvol: Meir Javedanfar in The Guardian over de Groene Beweging, die volgens hem springlevend is. Dat is ook de analyse van Shahagh Ashna, de jongeman uit Teheran die twee keer per maand een column schrijft voor TehranReview, de website waarvan ik de Engelse redacteur ben.
Ik merk zelf bij vrienden uit Iran dat de protesten in de Arabische wereld hen helemaal wakker geschud hebben. De verontwaardiging op Facebook is niettemin groot over de geringe aandacht die Iran krijgt in onze Belgische media. Onze kranten berichten wel af en toe over Iran (vooral De Morgen), maar dat de VRT afgelopen zondag meedeelt dat er twee Duitse journalisten zijn vrijgelaten, maar niet zegt dat er bij protesten twee doden en tientallen gewonden vielen, vind ik toch erg jammer en vreemd.
Intussen gaat de strijd in Iran verder, en wordt hij steeds bitsiger. Twee familieleden van Hashemi Rafsanjani, een van de pilaren van de Revolutie, werden vandaag op een begrafenis aangevallen met elektrische stokken. Vandaag verscheen op een blog ook het bericht dat het regime chemische wapens zou hebben gebruikt tijdens de protesten, meer bepaald het kankerverwekkende carcinogeen. Nog een bewijs dat de strijd bitsiger wordt is dat het huisarrest van de oppositieleider Karroubi (foto) steeds strenger wordt - het regime bepaalt nu zelfs wat voor eten deze voorname geestelijke en zijn vrouw krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten