Alweer een week geleden, maar een avond waar ik nog elke dag aan denk: vorige week donderdag, 25 maart, werd in het FotoMuseum in Antwerpen mijn boek Duizend-en-één dromen. Een reis langs de Trans-Iraanse Spoorlijn voorgesteld. Die avond opende ook de tentoonstelling van fotograaf Pieter-Jan De Pue, die in juni 2009 met me meereisde door Iran. Titel van de expo: Iran op de grens, nog tot 16 mei in het FotoMuseum.Wat ik eigenlijk niet had verwacht, gebeurde toch: er waren ontzettend veel mensen die naar de boekvoorstelling kwamen - een 200-tal. Ook de minister van Media Ingrid Lieten was erbij - ten zeerste gewaardeerd door mezelf en vele anderen.
Ik wilde de avond absoluut beginnen met het Perzische liedje 'Sar Oomad Zemestoon', over het einde van de winter en het begin van de lente. Het liedje heeft veel betekenissen voor mij, en er is geen liedje dat mooier de hoop uitdrukt die ook weerklinkt in de titel van mijn boek: Iran is een land van mensen met 1001 dromen, mensen die het dezer dagen nog steeds lastig gemaakt wordt, maar toch de strijd niet opgeven. Het ontroerde me om te zien dat sommige Iraniërs in het publiek het lied meezongen.
Na de boekpresentatie heel veel boeken verkocht, en voor het eerst in mijn leven gesigneerd. In het Perzisch. Het enthousiasme van zoveel mensen deed me deugd. De voorbije week was behoorlijk hectisch maar wel onvergetelijk: Duizend-en-één dromen haalde vier pagina's in Knack, én kreeg een superlovende recensie in De Morgen van Dirk Verhofdstadt. Een fragmentje:
"Dit boek is meer dan een gewoon roadbook. Het is tegelijk een historische momentopname, een spannende thriller, een adequaat geschiedenisboek, een waardevolle reisgids en een stuk poëzie over een land en een volk met een rijke traditie en, zonder twijfel, met nog een grote toekomst. Een bijzonder boeiend boek, met treffende foto’s van Pieter-Jan De Pue."
Dank aan allen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten