Foto's van mijn reis door Iran: KASHAN

Kashan is een oasestad, gelegen op een eeuwenoude karavanenroute aan de rand van de Dasht-e-Kavir, de ‘Grote Zoutwoestijn’ die met zijn lengte van 800 kilometer en breedte van 300 kilometer een oppervlakte beslaat van het Alborzgebergte tot aan de Dasht-e Lut (‘Woestijn van de Leegte’) in het zuidoosten.

Vlakbij Kashan bevindt zich het graf van de bekende Perzische dichter Sohrab Sepehri - ook te zien op deze foto's.

Foto's van mijn reis door Iran: ARAK

Vandaag in mijn fototerugblik op Iran: de stad Arak, die onze derde halte was op de Trans-Iraanse Spoorlijn. In het Westen is de stad vooral bekend voor de kerncentrale die er gebouwd werd. Arak is ook de geboorteplaats van de Perzisch-Nederlandse schrijver Kader Abdolah, wiens familie de grootste moskee van de stad in handen had - zoals beschreven in zijn succesroman Het huis van de moskee.

Een van de mooiste ervaringen van de reis: een voormiddag bij een familie in het landelijke Moslehabad, even buiten Arak. De rust was er lavend.

Mijn foto's van mijn reis door Iran: QOM

Vanaf vandaag los ik een belofte in die ik al eerder maakte maar wegens tijdsgebrek uit het oog was verloren: ik laat u meegenieten van de foto's die ik tijdens mijn reis door Iran maakte. Vandaag: QOM, Vaticaanstad van Iran, het kloppende religieuze hart van het land, de plek waar ayatollahs worden opgeleid en fatwa's worden uitgesproken. Binnen een paar maanden leest u er alles over

in mijn boek.

Zes jaar cel voor Iraanse oud-vicepresident

De Iraanse oud-vicepresident Mohammad Ali Abtahi (zie foto) is tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld. De krant Jahan-e-Eqtesad berichtte zondag dat hij zaterdag officieel van het vonnis in kennis is gesteld. Abtahi was in juni gearresteerd, omdat hij zou hebben aangezet tot de massale demonstraties tegen de herverkiezing van Mahmoud Ahmadinejad. Ook andere Iraanse media meldden het vonnis.
Abtahi, een geestelijke, was vicepresident voor parlementaire en juridische zaken tijdens het bewind van de hervormingsgezinde president Mohammad Khatami (1997-2005). Iraanse media citeren Abtahi's dochter. Volgens haar hebben veiligheidsagenten zaterdag de woning van de oud-vicepresident in Teheran doorzocht in aanwezigheid van haar vader. Daarna werd hij naar een rechtbank gebracht waar hij het vonnis te horen kreeg, en werd hij weer in zijn cel opgesloten. Als de berichten kloppen, is Abtahi de belangrijkste politicus die om zijn rol bij de demonstraties van afgelopen zomer tot een gevangenisstraf is veroordeeld.
bron: de Volkskrant

Music time: 'Jane Maryam' van Monika Jalili

Het is weekend, dus even tijd voor wat ontspanning en mooie muziek. 'Jane Maryam' is een bekend Perzisch liefdesliedje uit de jaren '70 over een man die zijn geliefde mist. Hier wordt het uitgevoerd door Monika Jalili (zie foto), die op een weergaloze manier Iraanse oude liedjes weer tot leven brengt. Ze werd geboren in New York, heeft Nederlands-Duitse ouders en is getrouwd met een Iraniër.
Hieronder volgt mijn vertaling van het liedje:

Jane Maryam

Ey gole sorkh o sefidom, key miyaie?
O, mijn rode en witte bloem, wanneer kom je?
Banafshe barge bidom, key miyaie
Mijn paarse bloemblaadje, wanneer kom je?
To gofti gol dar ayad man miyayom
Je zei: “Als de bloemen bloeien”, zal ik komen.
Vay gole alam tamum shod, key miyayie
O, alle bloemen zijn verdwenen, wanneer kom je?

Jane Maryam, cheshmato va kon, mano seda kon
Mijn lieve Maryam, open je ogen, roep mijn naam
shod hava sefid, dar omad khorshid
Het is de zonsopgang en de zon schijnt
vaghte un resid ke berim be sahra
Het is tijd voor ons om naar de velden te gaan
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam

Jane Maryam cheshmato va kon, mano seda kon
Mijn lieve Maryam, open je ogen, roep mijn naam
beshim ravoone, berim az khune
Laten we weggaan, laten we thuis verlaten
shoneh be shoneh, be yad un ruzha
schouder aan schouder, zoals vroeger
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam

Baz dobare sobh shod, man hanooz bidaram
Het is weer morgen, ik ben nog steeds wakker
kash mikhabidam, toro khab mididam
ik wou dat ik kon slapen en dromen over jou
Khosheye gham toye delam zade javoone, doone be doone
de steel van verdriet in mijn hart krijgt één voor één knoppen
del nemidone che kone ba in gham
Mijn hart weet niet wat te doen met deze pijn
Vay nazanine Maryam
O, lieve Maryam
Bia resid vaghte dero, male mani az pisham naro
Kom, het is tijd om te ploegen, je bent van mij, ga niet weg van mij
bia sare karemoon berim, dero konim gandomaro
kom, laten we aan het werk gaan, laten we het graan ploegen
Bia resid vaghte dero, male mani az pisham naro
Kom, het is tijd om te ploegen, je bent van mij, ga niet weg van mij
bia sare karemoon berim, bia, bia nazanine Maryam, nazanine Maryam
Laten we aan het werk gaan, kom, kom, lieve Maryam

Graf van Neda Soltan 'verdwenen'

Zo. De laatste punt van mijn boek over Iran is - zo goed als - gezet. Net de derde ronde nalezen achter de rug, en op 1 december lever ik mijn manuscript in bij Uitgeverij Lannoo.
Dat betekent dat ik vanaf vandaag weer tijd heb om deze blog up-to-date te houden. Meteen moet ik, helaas, alweer met slecht nieuws uit Iran komen. Nieuws dat me woedend maakte omdat het in de Islamitische Repubiek van erger naar ergst gaat: vandaag werd bevestigd dat op het Behesht-e Zahra kerkhof in Teheran het graf van Neda Soltan 'verdwenen' is. Neda is de 27-jarige vrouw die eind juni op straat werd neergeschoten tijdens een demonstratie tegen de verkiezingsuitslag, en beelden van haar doodsstrijd gingen de wereld rond. Vandaag bevestigde haar verloofde Caspian Makan het nieuws dat haar grafsteen verdwenen is - het ongewoon brutale werk van aanhangers van het Iraanse regime. Op internet circuleert een geluidsopname van de huilende moeder van Neda, die bij haar wekelijkse bezoek aan het graf tot de vreselijke vaststelling kwam. "Waar is de grafsteen van mijn kind", roept ze, "Mijn kind heeft geen grafsteen! Jullie smeerlappen! Waarom laten jullie mijn kind niet met rust?"
De verloofde van Neda, die na haar dood in de gevangenis terechtkwam, is intussen Iran ontvlucht. Ook de ouders van Neda worden lastiggevallen door het Iraanse regime.
bron: Times Online

Laag pitje

Beste lezers,
Omdat ik momenteel bezig ben met de laatste fase van mijn boek over Iran, heb ik weinig tijd om deze blog up-to-date te houden. Waarvoor mijn excuses. Vanaf 1 december ben ik back in full force.
Mijn reisverhaal over Iran heeft als titel Duizend-en-één-dromen. Een reis langs de Trans-Iraanse Spoorlijn en verschijnt begin maart bij Uitgeverij Lannoo, met - uiteraard - de foto's van Pieter-Jan De Pue. In het Fotomuseum van Antwerpen zal vanaf maart ook een tentoonstelling van zijn Iranfoto's lopen. Meer info volgt spoedig.

Iraanse Revolutionaire Garde belooft verwoestend antwoord

De Iraanse Revolutionaire Garde belooft de rebellen een verwoestend antwoord op de aanslag die zondag aan minstens 49 personen het leven kostte.
Bij de aanslag kwamen verschillende toplui van de Garde, het ideologisch leger van het regime, om het leven. Teheran beschuldigde al snel de Verenigde Staten van betrokkenheid bij de aanslag, die later werd opgeëist door de soennitische rebellengroepering Jundallah (soldaten van God). Die was op 28 mei al verantwoordelijk voor 25 doden bij de aanslag op een moskee.
Washington veroordeelt de aanslag, maar ontkent elke medewerking. Iran heeft ook aangekondigd de zaakwaarnemer van Pakistan in het land op het matje te roepen. De rebellen opereren vermoedelijk vanop Pakistaans grondgebied.
Er werden vooralsnog geen verdachten opgepakt, maar president Mahmoud Ahmadinejad belooft dat '."deze criminelen weldra een antwoord mogen verwachten'.
'We zullen op strenge en verwoestende manier reageren zodat deze groepering een dergelijke actie nooit meer durft te ondernemen', verklaarde generaal Mohammad Pakpour van de Revolutionaire Garde.
bron: De Standaard

Bekende Iraanse actrice mag niet naar VS vliegen

De Iraanse autoriteiten weigeren de bekende actrice Fatemeh Motamed-Aria (zie foto) en een filmmaker toestemming om naar de Verenigde Staten te reizen. Dat meldde de Iraanse krant Sarmaye Daily zaterdag.
De twee waren volgens de krant betrokken bij de protesten van de Iraanse oppositie na de herverkiezing van president Ahmadinejad. Fatemeh Motamed-Aria en documentairemaker Mojtaba Mirtahmaseb werden donderdag op het vliegveld van Teheran tegengehouden, vanwaar ze zouden vertrekken naar Los Angeles voor een conferentie over de Iraanse film. Acht andere leden van het gezelschap mochten wel naar de Verenigde Staten vliegen.
bron: de Volkskrant

Iraanse demonstrant ter dood veroordeeld

Een Iraanse rechtbank heeft voor het eerst een een deelnemer aan de protesten tegen de herverkiezing van president Mahmoud Ahmadinejad ter dood veroordeeld. Dat heeft de hervormingsgezinde website www.mowjcamp.com vandaag gemeld.
Het gaat om de 37-jarige Mohammad-Reza Ali-Zamani die maandag zou zijn geïnformeerd over zijn doodsvonnis. De man was in augustus aangehouden. Hij kan nog beroep aantekenen tegen de uitspraak. De autoriteiten hebben nog geen mededeling gedaan over de zaak.
Het semi-officiele persbureau Mehr News Agency meldde in augustus dat hij was aangeklaagd wegens verzet tegen het Iraanse leiderschap en het lidmaatschap van een 'terroristische', monarchistische beweging.
Ali-Zamani maakte deel uit van de groep van ruim 100 demonstranten en oppositieleiders die sinds augustus tijdens massarechtszaken voor de rechter moesten verschijnen. Hij zou toen een uitgebreide bekentenis hebben afgelegd. De oppositie veroordeelde de rechtszaken als 'showprocessen'. "Hij werd op maandag van de Evin-gevangenis overgebracht naar Revolutionaire rechtbank 15 waar de veroordeling werd uitgesproken", aldus Mowjcamp.
bron: de Volkskrant

Iraanse regering sluit drie kranten

Drie Iraanse kranten die zich kritisch hebben uitgelaten over president Mahmoud Ahmadinejad zijn op last van de regering gesloten. Dat hebben de Iraanse staatsmedia dinsdag gemeld.
De staatsmedia gaan niet in op de reden van de sluiting, maar de betreffende kranten stonden welwillend tegenover de partijen die openlijk betwijfelen of Ahmadinejad de presidentsverkiezingen van 12 juni wel eerlijk heeft gewonnen.
Het is niet voor het eerst dat de Iraanse regering de persvrijheid aan banden legt. De afgelopen tien jaar zijn al ruim honderd onafhankelijke en vooruitstrevende dagbladen en tijdschriften verboden. Sinds de laatste presidentsverkiezingen moeten vooral kranten die kritiek hebben op Ahmadinejad het ontgelden.
De kranten die nu zijn verboden zijn de Farhang-e Ashti en de Arman, beide uit de hoofdstad Teheran, en de Tahlil-e Rooz uit het zuidelijke Shiraz. In de afgelopen 10 jaar heeft de Iraanse regering zeker 100 kranten en tijdschriften gesloten.
bron: de Volkskrant

Bekende Iraanse blogger start met dagelijks krantje

De bekende Iraanse blogger Saeed Valadbaygi, over wie ik eerder berichtte op deze blog, is met een opmerkelijk initiatief begonnen. Op zijn razend populaire weblog Revolutionary Road, die dagelijks nieuws brengt uit Iran en zelfs door de grote internationale media regelmatig als betrouwbare bron wordt gebruikt, zijn hij en zijn team gestart met het maken van een internetkrantje, getiteld 'The Street'. Doel van Saeed en de 'Revolutionary Road Newsgroup' is dat zoveel mogelijk mensen over de wereld het krantje afdrukken en 'in de straten' verspreiden, om duidelijk te maken wat er in Iran aan de hand is.
Misschien, zo schrijft Valadbaygi in het editoriaal van vandaag, stellen velen zich de vraag waarom zoveel Iraniërs sinds de verkiezingen de straat opgaan om te protesteren tegen het regime. Het antwoord is duidelijk, aldus de krant: 'The Islamic Republic has for years considered itself God’s representative on this earth, terrorizing thousands of political and ideological prisoners with divine and celestial sentences to stabilize itself and survive in an atmosphere of fear and trepidation.'

Met 'The Street' wil Revolutionary Road Newsgroup' een brug slaan 'between the people of Iran and all those whose hearts have beaten with ours in this period, who shoulder to shoulder carried the flag pursuing the rights of the people of Iran in streets worldwide.'

In 'The Street' van vandaag wordt onder meer een overzicht gegeven over vier jaar 'vrouwenrechten' onder president Ahmadinejad, en verslag uitgebracht over de deelname van Iraniërs in de betoging in Rome zaterdag tegen de beperkte persvrijheid onder Berlusconi.

Het krantje is beschikbaar in het Farsi, Engels, Frans en Italiaans. 'The Street' noemt zichzelf 'Iran's first independent journal in multiple languages'.

Hier kan u het eerste krantje lezen en/of downloaden.

Ahmadinejad heeft joodse roots

De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad, die door Israël en anderen van antisemitisme wordt beschuldigd, is van joodse afkomst. Dat schreef de Britse krant The Daily Telegraph zaterdag.
Ahmadinejad heeft diverse keren opgeroepen om aartsvijand Israël van de kaart te vegen en hij ontkent de holocaust. Volgens experts in de krant is dit een teken van overcompensatie om zijn verleden te verdoezelen. ‘Iedere familie die zich tot een ander geloof bekeert, neemt ook een nieuwe identiteit aan door het oude geloof te veroordelen’, aldus een deskundige in de krant.
Op een foto uit 2008 van de president die zijn paspoort laat zien staat dat hij eerder Sabourjian heette, een typische Iraans-joodse naam. Dat deze op ‘jian’ eindigt zou volgens een expert betekenen dat ze praktiserende joden waren.
De naam Sabourjian is afkomstig uit de omgeving van Aradan, een plaats ten zuidoosten van de Iraanse hoofdstad Teheran, waar ook de president is geboren. Zijn ouders zouden toen Ahmadinejad vier jaar was zich hebben bekeerd tot de islam en toen eveneens hun naam hebben veranderd.
De Iraanse blogger Mehdi Khazali, zoon van een prominente ayatollah, werd afgelopen zomer nog gearresteerd na een oproep om de achtergrond van Ahmadinejad te onderzoeken. Hij schreef eerder al op zijn website over Ahmadinejads joodse roots.
bron: de Volkskrant

Jip en Janneke in het Perzisch vertaald

Deze week verschijnt in Teheran het eerste deel van de vijfdelige Perzische vertaling van Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. Het is Simin Rafati (50) die deze mooie prestatie leverde: ze is van Iraanse afkomst en woont in Nederland. Ze las de verhaaltjes eerst voor aan haar dochter en daarna aan haar zoontje. "Ik herkende mijn eigen jeugd erin," vertelt Rafati in de Volkskrant. "Jip en Janneke komen tijdens een van hun tochten een koe tegen en daar schrikken ze dan van. Elk kind herkent die schok, als het voor het eerst oog in oog staat met een, in hun ogen, groot beest."
Jammer genoeg is er bij de vertaling wel een probleem gerezen: de vertaalster noch de uitgever in Teheran heeft een licentiecontract met de rechthebbende uitgeverij Querido afgesloten, zegt uitgeefster Bärbel Dorweiler van Querido Kinderboeken. Volgens Simin Rafati heeft zij in 2006 gemaild met een medewerkster van Querido, maar is dit niet doorgegeven, vanwege een zwangerschapsverlof. Daarna heeft ze haar uitgever in Teheran gevraagd de rechtenkwestie te regelen, en ze ging ze ervan uit dat dat ook was gebeurd, zegt ze.
Dorweiler noemt de werkwijze "onprofessioneel en naïef voor een vertaalster met een academische achtergrond. Wij zijn verbaasd, je moet toch echt eerst de rechten hebben geregeld voordat je iets uitgeeft. Dit hoort niet." Ze hoopt alsnog met de uitgever in Teheran een licentiecontract af te sluiten.
In elk geval is het eerste deel in Iran al in een oplage van 2000 exemplaren verschenen. De Nederlandse ambassade heeft er daarvan 500 gekocht, die deze week worden uitgedeeld ter gelegenheid van de opening van de nieuwe locatie van de ambassade in Teheran.
bron: de Volkskrant

Iran test raketten

Iran heeft zondag tijdens een grote militaire oefening een reeks raketten afgeschoten. De manoeuvres heten volgens meldingen van de Iraanse nieuwszender PressTV 'De grote profeet IV' en dienen de Iraanse luchtafweer.
Het land vreest al geruime tijd luchtaanvallen als gevolg van zijn vooral in Israël en de VS fel omstreden nucleaire beleid. De luchtmachtcommandant van de Iraanse Revolutionaire Garde, generaal Hossein Salami, zei dat een aantal nieuwe Iraanse raketten die naar de naam Zelzal luisteren, zondag voor het eerst zijn uitgeprobeerd.
Ook werden korteafstands-, gronddoelraketten van het type Fateh-110 en raketten voor de korte afstand voor doelen op zee (Tondar-69) afgevuurd. Maandag doet Iran proeven met de Shahab, een langeafstandsraket.
De militaire manoevres duren enkele dagen. Ze vallen samen met internationale ergernis over de in westerse ogen provocerende politiek van Teheran inzake zijn nucleaire projecten.
Op 1 oktober gaan de permanente leden van de Veiligheidsraad (China, Frankrijk, Groot-Brittannië, Rusland en de VS) en Duitsland met Iran over dit onderwerp spreken. Dat gebeurt in Genève. De Veiligheidsraad heeft, met sancties als pressiemiddel, van Iran geëist dat het ophoudt uranium te verrijken.
Iran kondigde vrijdag echter enthousiast aan dat het nóg een complex bouwt om uranium te gaan verrijken. Uranium dat op een bepaalde wijze is verrijkt, vormt een bestanddeel van kernwapens. Iran ontkent dat het die wil maken. Vooral westerse mogendheden zijn niet van de goede bedoelingen van het Iraanse regime overtuigd.
Iran wijst er telkens op dat het als ondertekenaar van het non-proliferatieverdrag onder toezicht van het atoomagentschap van de VN (IAEA) staat en het volste recht heeft voor vreedzame doeleinden nucleair onderzoek te doen en kernenergie te benutten.
De nucleaire ambities van Iran dateren al uit de tijd van de shah (Mohammed Reza Pahlavi, 1919-1980) die vreesde dat de olierijkdom niet onuitputtelijk was en dat olie eigenlijk te duur was om snel op te stoken. Tegenwoordig wil Teheran ook graag kernenergie om aan de stijgende energiebehoefte van de sterk groeiende bevolking te voldoen.
bron: deVolkskrant, PressTV

De kinderen van Adam

Woensdag opent in New York de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, waar staats-en regeringsleiders naar gewoonte hun toespraken zullen houden. Onder hen ook de Iraanse 'president' Mahmoud Ahmadinejad.
Applaus voor het chique Helmsley Hotel in New York: dat heeft afgelopen week de reservering van Ahmadinejad geannuleerd, nadat was gebleken dat hij een van de gasten zou zijn. Een Iraanse studentenorganisatie had vier maanden geleden een ruimte voor een diner gereserveerd. Toen bleek dat Ahmadinejad te gast zou zijn, besloot de leiding van het hotel de reservering te schrappen. Ze weigeren gasten te ontvangen die beweren dat de Holocaust een leugen is. Vrijdag herhaalde Ahmadinejad zijn schokkende bewering dat de Holocaust een "voorwendsel voor de schepping van de zionistische staat”(Israël) is.
Géén applaus voor de Verenigde Naties, die een man zou moeten weigeren die 'dankzij' massale fraude aan een tweede ambtstermijn als 'president' van Iran is begonnen. Cynisch is het dat Ahmadinejad straks op het wereldtoneel nog maar eens te keer kan gaan, terwijl in de ontvangsthal van de VN in New York deze tekst van de klassieke Perzische dichter Saadi (1184-1283) is aangebracht:

De kinderen van Adam zijn als een lichaam met elkaar verbonden.
Zodra één deel pijn doet, doet het gehele lichaam pijn

Ahmadinejad heeft Iran pijn gedaan. De Verenigde Naties vertegenwoordigt een groot deel van de wereld, en zou daarom ook pijn moeten lijden. Ik vind het dan ook een erg verkeerde zet dat zij de foute en corrupte 'president' van Iran woensdag een forum zullen geven. Dat vindt ook de "Green Movement", die heeft aangekondigd woensdag en donderdag te zullen protesteren tegen de komst van Ahmadinejad naar de VN (zie foto).

UPDATE Qods Dag

Iraanse ordetroepen zijn in Teheran slaags geraakt met aanhangers van oppositieleider Mir- Hossein Mousavi. Twee betogers raakten volgens getuigen gewond, zeker tien mensen zijn gearresteerd. In Teheran en andere steden van het land is sprake van honderdduizenden demonstranten. (bron: De Standaard)
Volgens ParlemanNews zou er een poging geweest zijn om de voormalige president Khatami aan te vallen, maar de daders werden gearresteerd door de politie. ParlemanNews meldt ook dat de aanvallers onder leiding zouden staan van de zoon van de beruchte Hossein Shariatmadari, een van de belangrijkste vertrouwelingen van ayatollah Khamenei en hoofdredacteur van de invloedrijke conservatieve krant Keyhan. De New York Times noemde hem ooit 'the voice of hard-line Iran.'
Bekijk deze video van protesten in Teheran.

Vandaag belangrijke Qods Dag in Iran, eerste protesten aan de gang

Vandaag wordt in Iran 'Quds Dag' (Rooz-e jahaany-e Qods) gevierd. Op de laatste vrijdag van de Ramadan laten Iraniërs hun ongenoegen blijken over het feit dat Jeruzalem in Israëlische handen is en spreken ze hun steun uit aan Palestina. Dit jaar staat de dag volop in het teken van de Iraanse strijd voor vrijheid, en er worden dan ook veel protesten verwacht. Mousavi en Karroubi hebben hun aanhangers alvast opgeroepen om de straat op te gaan.
Volgens de eerste berichten lopen nu al duizenden mensen door de straten van Teheran, en laten ze groene symbolen zien - groen is de kleur van de verslagen presidentskandidaat Mir-Hossein Mousavi en daarom de kleur van het protest tegen het Iraanse regime geworden. Mensen zouden slogans roepen als 'Dood aan de dictators' en 'Noch Gaza noch Libanon, we willen sterven voor Iran'.
De laatste slogan kan u horen in deze video die vandaag werd gemaakt in Shiraz.

Familie van vooraanstaande Iraanse geestelijken opgepakt

In Iran zijn kleinkinderen van de vooraanstaande hervormingsgezinde grootayatollah Hossein Ali Montazeri opgepakt, en ook kinderen van ayatollah Hossein Mousavi Tabrizi. Dit heeft een zoon van Montazeri, Ahmad, volgens meldingen woensdag in de Iraanse media gezegd.
Montazeri, ooit gezien als opvolger van ayatollah Khomeini, riep maandag de geestelijkheid op hun stilzwijgen over de ontwikkelingen sinds de presidentsverkiezingen van 12 juni te verbreken.
Ahmad Montazeri zei dat zijn drie zonen, allen twintigers, maandag zijn gearresteerd. De mannen die hen oppakten hadden documenten van een speciale rechtbank van de geestelijkheid bij zich. Hij zei ook dat de kinderen van Tabrizi, de leider van een hervormingsgezinde groepering in Qom, zijn opgepakt, alsook een medewerker van zijn vader, ayatollah Nazem.
bron: de Volkskrant

Karroubi en Montazeri blijven strijdvaardig

Mehdi Karroubi, gewezen presidentskandidaat en een van de leiders van de Iraanse oppositie, is gisteren met nieuwe bewijzen gekomen die zijn aanklacht staven dat demonstranten in Iraanse gevangenissen zijn verkracht. Zoals in het bericht hieronder te lezen staat, werd die aanklacht verworpen en zei ayatollah Khamenei dat zij die zulke dingen beweren zwaar gestraft zullen worden. Karroubi meldden gisteren dat hij bewijzen heeft in vier zaken, zoals foto's, telefoonnummers van slachtoffers en hun videogetuigenissen.
Nog gisteren riep grootayatollah Hossein Ali Montazeri (zie foto), een andere belangrijke oppositiefiguur, op zijn website geestelijken op om zich achter de oppositie te scharen en zich uit te spreken 'tegen de schendingen die in naam van de religie aan het gebeuren zijn'. Montazeri was één van de grondleggers van de Iraanse Revolutie in 1979. Aanvankelijk stond hij bekend als de opvolger van ayatollah Khomeini, maar in 1988 raakte hij met hem in conflict, omdat Montazeri regelmatig in Khomeini's ogen pro-westerse opmerkingen maakte. In 1997 kreeg Montazeri huisarrest, omdat hij ayatollah Ali Khamenei, die vanaf 1989 (na Khomeini's overlijden) de religieus leider in Iran was, publiekelijk bekritiseerd had. Op zijn website had Montazeri het maandag over het 'militaire bewind' van Khamenei.
Vrijdag worden in Iran grote protesten verwacht: het is dan namelijk 'Quds Dag' (Rooz-e jahaany-e Qods). Op de laatste vrijdag van de Ramadan laten moslims en dan vooral Iraniërs hun ongenoegen blijken over het feit dat Jeruzalem in Israëlische handen is en spreken ze hun steun uit aan Palestina. Mousavi en Karroubi hebben hun aanhangers alvast opgeroepen om de straat op te gaan.

bron: New York Times, Etemad Melli

Aanklacht Karroubi wordt verworpen

Een nieuwe vernedering voor de hervormingsgezinden in Iran, die het protest alleen maar zal aanwakkeren: de gerechtelijke commissie die de aanklacht van Mehdi Karroubi onderzocht dat demonstranten in Iraanse gevangenissen zijn verkracht, is gisteren verworpen. De commissie stelde ook dat zij die dergelijke beweringen maken, aangeklaagd moeten worden. In hun verslag staat dat er geen bewijs is van de verkrachtingen, en dat het om leugens gaat die verzonnen zijn om de publieke opinie te misleiden.
De ontkenning van de aanklacht van Karroubi, die zegt over bewijsdocumenten te beschikken, zou wel eens de weg kunnen vrijmaken voor de arrestatie van de man, die tijdens de presidentsverkiezingen van 12 juni een van de hervormingsezinde kandidaten was.
Gisteren deelde de Iraanse Nationale Veiligheidsraad ook mee dat de media niet langer verslag mogen uitbrengen over Karroubi en Mousavi. Een nieuwe golf van censuur in Iran, dus.
bron: The Guardian

Bekijk op YouTube de nieuwste film van Hana Makhmalbaf

Gisteren werd op BBC Persian de nieuwste film van Hana Makhmalbaf uitgezonden. 'Green Days' kan u hier volledig bekijken.
De film werd voor deze week voor het eerst getoond op het Filmfestival van Venetië, dat dit jaar een hommage wil brengen aan het verzet van de Iraanse cinema en daarom een forum biedt aan verschillende Iraanse producties. Zo was er onder meer ook 'Women without men' van de Iraans-Amerikaanse kunstenares Shirin Neshat, die daarmee haar debuut als regisseur maakte. De film is gebaseerd op de bekende novelle van Shahrnush Parsipur, waarover ik eerder berichtte op deze blog. Ook Neshat is in haar film erg kritisch voor wat zich op dit moment in Iran afspeelt. "We vechten al meer dan honderd jaar," zei ze in Venetië, "en we zullen niet opgeven. Op een dag komen we er."
Hana Makhmalbaf is de dochter van de beroemde Iraanse regisseur Mohsen Makhmalbaf, die de woordvoerder is van de 'verslagen' presidentskandidaat Mir-Hossein Mousavi. In haar film laat zijn dochter de hoop zien van veel mensen voor de presidentsverkiezingen van 12 juni en de straatprotesten erna. Ze mengt beelden van de realiteit met het fictionele verhaal van de jonge Ava, die een depressie heeft en symbool staat voor de ontgoocheling van de jongeren in Iran.
bron: Al Arabiya

'Green Days', nieuwe film van Hana Makhmalbaf, vanavond op BBC Persian

Wie BBC Persian kan ontvangen en best ook wat Farsi spreekt, moet vanavond om 17u op de zender afstemmen voor de uitzending van de film 'Green Days' van Hana Makhmalbaf (zie foto). Hana (1988) is de jongste dochter van de beroemde Iraanse regisseur Mohsen Makhmalbaf. 'Green Days' is opgenomen in de selectie van het Filmfestival van Venetië en wordt gespeeld op 10 en 11 september. Makhmalbaf draaide 'Green Days' tijdens de dagen vóór de presidentsverkiezingen van 12 juni in de straten van Teheran, toen Iraniërs nog vol hoop op verandering waren. Hoofdpersonage van haar film is Ava, een jong Iraanse meisje dat depressief is door de politieke situatie in Iran, maar op straat haar hoop probeert terug te vinden.

Hana Makhmalbaf werd vooral bekend met haar film 'Buddha Collapsed out of Shame', die onder meer een prijs won op het Filmfestival van Montreal.

Lees hier meer over de inhoud van 'Green Days'.

Gerenommeerd Iraans literatuurprofessor naar Princeton

Mohammad Reza Shafi Kadkani (Nishapur, 1939), een gevierd Perzische schrijver, dichter, literaire criticus en vertaler, zal een jaar lang lesgeven aan de Amerikaanse Princeton University. Dat meldde Mehr News Agency vorige week. Hij verliet Iran op 27 augustus om een jaar in Amerika te blijven, maar volgens de website www.mowjcamp.com heeft hij zijn vaderland voorgoed verlaten en wil hij in de Verenigde Staten blijven wonen.
Shafiei Kadkani is professor Perzische literatuur aan de Universiteit van Teheran. Hij staat bekend voor zijn literaire kritieken en werken over Perzische poëzie.

Vooraanstaande oppositiefiguren in Iran opgepakt

De Iraanse autoriteiten hebben gisteren en vandaag de druk op de oppositie verder opgevoerd. Naaste medewerkers van de verslagen en hervormingsgezinde presidentskandidaten Mir-Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi werden gearresteerd en hun kantoren gesloten.
Volgens de internetsites van de oppositie zijn Mousavi’s rechterhand Ali Reza Beheshti en Karroubi’s topmedewerker Morteza Alviri, een oud-burgemeester van Teheran, opgepakt. Behehshti is een zoon van Ayatollah Beheshti (1928-1981), een van de stichters van de Islamitische Republiek. Beheshti leidt een oppositiecommissie die onderzoek doet naar de marteling van gevangen demonstranten tegen de overwinning van president Ahmadinejad en gearresteerde politici van de oppositie. Ook de hoofdredacteur van Karroubi’s internetsite is gearresteerd.
Volgens Karroubi en Mousavi is een aantal gevangenen verkracht. Karroubi heeft al herhaaldelijk beweerd daarover bewijsdocumenten te bezitten.
Beheshti’s commissie heeft onlangs ook aanzienlijk hogere dodencijfers gepubliceerd voor het verkiezingsprotest dan de regering: meer dan 70 tegen 30.
Het persbureau ILNA meldde dat Karroubi’s partijbureau en zijn particuliere kantoor zijn gesloten. Daarnaast werden de kantoren van de Associatie voor de verdediging van gevangenen van de hervormer Emadeddine Baghi (zie foto) gesloten. In alle locaties werden computers en documenten in beslag genomen.
Generaal Ismail Ahmadi Moghadam, het hoofd van de politie, waarschuwde gisteren dat de veiligheidsdiensten elke oppositiedemonstratie tegen het regime gedurende Qods-dag, op 18 september, zullen verhinderen. Qods (Jeruzalem)-dag wordt traditioneel gemarkeerd met massademonstraties als blijk van solidariteit met de Palestijnen.
bron: NRC Handelsblad

De doodsteek van Ali en Mahmoud

Dit stuk is ook verschenen in De Standaard van vandaag

Vroeger werd ik alleen maar kwaad toen ik hem zag. Sinds ik een maand in Iran was en daar merkte welke schade hij heeft aangericht, word ik misselijk als ik hem hoor spreken.

Ik heb het over de Iraanse ‘president’ Mahmoud Ahmadinejad. Die is aan zijn tweede ambtstermijn begonnen en sprak de voorbije week alweer dreigende taal tegen het Westen: hij verwierp de opgelegde deadline voor het opstarten van onderhandelingen over het nucleaire programma. Ik hoorde het krassende geluid van een doordraaiende grammofoonplaat en kreeg hoofdpijn. Nog dezelfde dag was er ander nieuws uit Iran: twee van de drie presidentskandidaten die het Iraanse parlement heeft afgewezen zijn vrouwen. Mijn tien vingers balden zich twee vuisten en ik kroop in mijn pen.

Wie Iran van op afstand volgt, haalt misschien de schouders op en denkt: ‘Ach, Iran is gewoon een plaat die doordraait. Corrupte leiders, flagrante fraude, het volk dat even mort en een paar maanden later is alles weer hetzelfde.’

Niets is echter minder waar. Sinds de presidentsverkiezingen van 12 juni is er véél veranderd in Iran. Ayatollah Ali Khamenei, de Opperste Leider, en Mahmoud Ahmahdinejad, de ‘president’, hebben beiden een metamorfose ondergaan. Khamenei is publieke aartsvijand nummer één geworden en Ahmadinejad een zwakke president. In het staatssysteem van de Islamitische Republiek heeft een president veel medezeggenschap als hij op één lijn staat met de Opperste Leider. Dat was het geval tijdens, voor, en net na de presidentsverkiezingen: Khamenei noemde de herverkiezing van Ahmadinejad ‘goddelijk’ en stelde dat diens overwinning een bewijs was van het vertrouwen van het volk in de Islamitische Republiek.

Vandaag zingen Khamenei en Ahmadinejad vaker níet dan wel hetzelfde liedje. Vorige week ontkende Khamenei dat de betogingen tegen de herverkiezing van Ahmadinejad waren opgezet door het buitenland. “Ik beschuldig de leiders van de recente incidenten er niet van ondergeschikt te zijn aan het buitenland, zoals de VS en Groot-Brittannië, omdat dit niet is bewezen.” Eerder beweerde Khamenei nog bij hoog en bij laag dat álle onrust in Iran de schuld van het Westen was. Ahmadinejad diende zijn grote baas een paar dagen later van antwoord en weet de aanvallen op demonstranten en de misbruiken in de gevangenis aan ‘buitenlandse samenzweringen’.

Door zich tot voor kort zo uitdrukkelijk aan de zijde van Ahmadinejad te scharen heeft Khamenei eigenhandig een fundament van de Islamitische Republiek onderuit gehaald: de Opperste Leider hoort onpartijdig te zijn en boven het partijpolitieke gewoel uit te torenen. Voor het eerst in het dertigjarige bestaan van de Islamitische Republiek is die regel zwaar geschonden. In een poging om zijn verbrande vingers te blussen distantieert Khamenei zich nu van Ahmadinejad, maar daarvoor is het te laat. Het Iraanse regime is tot in zijn diepste vezels verdeeld. Dat Khamenei met zijn ontkenning van buitenlandse complotten een dooi in die interne strijd wil inzetten is onzin: volgende week zingt hij gewoon weer een ander liedje, zoals katten in het nauw dat wel vaker doen. Khamenei en Ahmadinejad hebben hun geliefde Revolutie en Republiek zelf de doodsteek gegeven, en het volk doet langzaam maar zeker de rest, de woorden van hun schrijver Hoshang Golshiri indachtig: “We willen het land niet verlaten. Deze keer is het aan hen om het land te verlaten. We zullen hen doden met onze pen. We zullen hen doden met onze aanwezigheid.”

Afgelopen woensdag zei Mohammad Ali Jafari, de leider van de machtige Revolutionaire Garde, dat “de vijanden van Iran, inclusief de Verenigde Staten, de Islamitische Republiek nooit kunnen omverwerpen.” Ik zal u geruststellen, beste Mohammad: dat hoeven ze helemaal niet te doen, want daar zorgen u en uw medestanders gewoon zélf voor.

Het tij is gekeerd en de put is gegraven. Als straks uw tijd gekomen is, beste Seyyed Ali Hosseini Khamenei, zal ik niet verlangen dat men u in een rechtszaal in een blauwgrijze pyjama hijst, zoals u de voorbije weken zelf met veel oppositieleiders hebt gedaan. Uw gedrag imiteren is immers het laatste wat ik wens. Ik zal datgene gebruiken waar u zo’n hekel aan heeft: de kracht van het vrije woord. Ik zal voor u aan tafel komen zitten, u recht in de ogen kijken en de speech voorlezen die uw voorganger ayatollah Khomeini ooit aan de shah richtte: “Ze hebben het Iraanse volk herleid tot een niveau dat lager is dan dat van een Amerikaanse hond. Als iemand een hond omver rijdt die van een Amerikaan is, zal hij vervolgd worden. Maar wanneer een Amerikaanse kok de shah omver rijdt, heeft niemand het recht om zich met hem te bemoeien.”
De geschiedenis, beste Seyyed Ali Hosseini Khamenei, herhaalt zich altijd. U hebt het Iraanse volk herleid tot een niveau dat lager is dan dat van een rat, en de ‘fluwelen revolutie’ die zich onder uw ogen afspeelt, is uw eigen werk. Mochten mijn woorden dan nóg geen krimp op uw gezicht doen verschijnen, dan zal ik me wenden tot de Perzische poëzie, die door al uw landgenoten begrepen wordt, dus ongetwijfeld ook door u: “Als onderdanen een tiran ontvluchten,/ raakt overal zijn slechte naam bekend./Je ondergraaft je eigen fundament/als je het legt door kwaad te doen.” (Saadi)

Nieuwe boodschap van Mousavi aan het Iraanse volk: "Blijf protesteren"

De Iraanse gewezen presidentskandidaat en oppositieleider Mir-Hossein Mousavi heeft zich gisteren - voor het eerst sinds weken - opnieuw tot het Iraanse volk gericht, en dat op zijn website http://www.kaleme.com/. Hij roept zijn aanhangers op om te blijven protesteren en strijden tegen 'leugenaars en bedriegers'. Hij riep de autoriteiten ook op om een onderzoek te starten naar de betwiste uitslag van de presidentsverkiezingen en iedereen te straffen die de voorbije maanden demonstranten of gevangenen heeft misbruikt.
De boodschap van Mousavi aan het Iraanse volk kwam er twee dagen nadat het parlement (op 3 september) de overgrote meerderheid van het nieuwe, conservatieve kabinet van Ahmadinejad heeft goedgekeurd. Achttien van de eenentwintig voorgestelde ministers kregen het vertrouwen, onder wie ook de veelbesproken Ahmad Vahidi, die minister van Defensie wordt. Hij wordt in Argentinië gezocht in verband met een bomaanslag op een joods centrum in 1994 in Buenos Aires, waarbij 85 mensen om het leven kwamen. Twee van de drie vrouwen die Ahmadinejad in zijn kabinet wou opnemen, kregen het vertrouwen niet. Marzieh Vahid Dastjerdi krijgt Gezondheid en is de eerste vrouwelijke minister is in Iran sinds de Islamitische Revolutie van 1979.
In zijn boodschap aan het volk riep Mousavi op om de protesten, hoe kleinschalig ook, verder te zetten. "Er is geen andere weg dan bidden tot God en het roepen van 'Allahu Akbar' tijdens grote en kleine bijeenkomsten." Mousavi leverde ook kritiek op het regime, dat hem en andere oppositieleiders op de hielen blijft zitten. "Ondanks de lastercampagne van de door de staat gedirigeerde propagandamachine zijn wij het die oproepen tot het verstel van het vertrouwen en de vrede in de samenleving. Wij zijn het die elke vorm van extremisme en geweld willen vermijden."
Het blijft erg onrustig in Iran, en het regime doet alles om bijeenkomsten van Mousavi-supporters te dwarsbomen. Afgelopen week, bijvoorbeeld, zou zoals elk jaar bij het graf van ayatollah Khomeini het midden van de Ramadan worden gevierd, maar die samenkomst werd door de autoriteiten afgelast nadat aanhangers van Mousavi hadden aangekondigd er te zullen demonstreren.
"De enige manier om het land te redden is door het vredevolle samenleven van verschillende smaken, levenswijzen, etniciteiten, godsdiensten en denkwijzen," aldus nog Mousavi in zijn boodschap."
bron: LA Times, www.kaleme.com

Hoofd Iraanse Revolutionaire Garde: "Vijanden kunnen Islamitische Republiek niet omverwerpen"

De vijanden van Iran, inclusief de Verenigde Staten, kunnen de Islamitische Republiek nooit omverwerpen. Dat heeft Mohammad Ali Jafari, hoofd van de Iraanse Revolutionaire Garde, woensdag gezegd tijdens een bijeenkomst van oorlogsveteranen in Teheran. Hij zei dat de vijanden proberen de principes en kernwaarden van de Islamitische Republiek te ondermijnen, en dat zelfs bepaalde mensen in Iran met een revolutionair verleden hetzelfde beogen. Het is daarom niet langer een militaire aanval, aldus Jafari, die de grootste bedreiging vormt voor Iran. Over de onrust in Iran sinds de presidentsverkiezingen zei hij dat die al maanden voor de verkiezingen gepland was, "en zelfs de vijanden hebben gezegd dat ze proberen het gedrag van de Islamitische Republiek te veranderen."
bron: Mehr News Agency

Over dadels en doorns

Het voelde als een klap in mijn gezicht: de beelden van Saaed Hajjarian, die gisteren in Teheran terechtstond op de vierde zittingsdag van het massaproces tegen Iraanse hervormingsgezinde politici, journalisten en demonstranten.
Daar zat hij, een van de invloedrijkste hervormers van Iran: gehesen in een blauwe pyjama, gebroken, gekraakt, tot op het bot van zijn waardigheid ontdaan. In 2000 probeerde het regime hem te vermoorden. Hij kreeg een kogel in het hoofd, maar overleefde de aanslag. Sindsdien is hij invalide en is zijn spraakvermogen ernstig aangetast. Vandaag wordt hij beschuldigd van 'acties tegen de nationale veiligheid.'
Ooit was er in Iran de koning-der-koningen, sinds 1979 is er de ayatollah-der-ayatollahs, en vandaag heeft het regime daar iets aan toegevoegd: de vernedering-der-vernederingen. Hijs een groep mannen in het intiemste aller kledingstukken: een pyjama. Gebruik het internet, dat medium waar je zo'n hekel aan hebt, en stuur foto's van de hervormers in hun zielige blauwe pyjama's de hele wereld rond. Rol je spierballen, en voel je de enige echte machthebbers van de Islamitische Republiek.
Zielig, deze mensen. Ik veracht hen, en in mijn dromen en gedachten wens ik hen nog niet eens een halve pyjama toe. Depressief werd ik bijna toen ik las wat de aanklager gisteren tegen de mensen in de rechtszaal zei: dat ze met hun beweringen over fraude bij de verkiezingen ‘het glorieuze bestaan van 30 jaar democratie in Iran’ hebben ontkend. Hajjarian ging over tot een 'bekentenis' en vroeg 'vergiffenis aan het Iraanse volk'.
Bij zoveel leugens, zoveel arrogantie en zoveel domheid is het soms moeilijk om de hoop niet te verliezen. Ik zocht troost in de Perzische poëzie, en vond die bij Naser-e Chosrow (1004- ca.1075): De goeden moet je zoeken tussen de slechten,/zoals je dadels plukt tussen de dorens. Een ding is duidelijk: er zijn in Iran veel meer dadels dan doorns. Het Iraanse volk en de hervormers in hun pyjama’s mogen daarom niet en nooit de hoop verliezen. Als onderdanen een tiran ontvluchten,/ raakt overal zijn slechte naam bekend./Je ondergraaft je eigen fundament/als je het legt door kwaad te doen. (Saadi)

bronnen: NRC Handelsblad, The Huffington Post

Schokkende getuigenis over verkrachting in Iraanse gevangenis

In onze media wordt er amper nog over bericht, en daarom kunnen mensen wel eens de indruk hebben dat het 'rustig' is in Iran. Dat is echter bijlange niet het geval. Na het schokkende nieuws van Mehdi Karroubi dat hij bewijzen heeft dat in gevangenissen in Teheran verkrachtingen van demonstranten plaatsvonden, komen ook nu de eerste getuigenissen naar buiten. Lees in de Britse krant The Times het verhaal van de 15-jarige Reza.

Clotilde Reiss vrij op borg

De Française Clotilde Reiss, die sinds 1 juli in een Iraanse gevangenis zat omdat ze had deelgenomen aan betogingen na de presidentsverkiezingen van 12 juni, heeft zondagavond de gevangenis verlaten. Ze verkeert in 'goede gezondheid' en zal ondergebracht worden op de Franse ambassade in Teheran. Dat heeft het Elysée gisteravond meegedeeld.
De jonge vrouw, die op borg vrij is en momenteel Iran niet mag verlaten, zal op de Franse ambassade verblijven 'in afwachting van haar terugkeer naar Frankrijk'. President Nicolas Sarkozy heeft al telefonisch contact gehad met haar. De 24-jarige Reiss doceerde Frans aan de universiteit van Isfahan.
bron: De Standaard

Iran krijgt drie vrouwelijke ministers

Voor het eerst sinds de jaren zeventig krijgt Iran vrouwen in de regering. De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad heeft dat zondag op de staatstelevisie gezegd. Het land krijgt minstens drie vrouwelijke ministers.
De 50-jarige gynaecoloog Marzieh Vahid Dastgerdi is benoemd tot Minister van Gezondheid en de 43-jarige parlementariër Fatemeh Ajorlu tot Minister van Welzijn en Sociale Zekerheid. Wie de derde vrouwelijke minister wordt, zei Ahmadinejad niet. Hij gaf echter wel aan zeker nog één vrouw in zijn kabinet te willen.
De laatste vrouwelijke minister van Iran was Farrokhroo Parsay. Zij was van 1968 tot 1977 minister. Parsay werd na de islamitische revolutie van 1979 geëxecuteerd wegens corruptie.
bron: Trouw

Parlementsvoorzitter Ali Larijani: "Verkrachtingen en seksueel misbruik zijn een leugen"

Ali Larijani, de conservatieve Iraanse parlementsvoorzitter, heeft vandaag gezegd dat het een leugen is dat aangehouden betogers in Iran zijn verkracht in de gevangenis. Zijn ontkenning is een reactie op de schokkende brief van de voormalige hervormingsgezinde presidentskandidaat Mehdi Karroubi, die spreekt over brutaal seksueel misbruik in de Kahrizak-gevangenis in het zuiden van Teheran. De brief werd geschreven op 29 juli maar kwam pas maandag aan het licht.
Karroubi schrijft dat voormalige militaire bevelhebbers en hoge functionarissen hem verteld hebben over verkrachtingen van gevangengenomen oppositieleden.'Sommige gevangenen hebben verklaard dat vrouwelijke gevangenen zo ernstig verkracht werden dat hun genitaliën beschadigd werden. Anderen hebben jongens zo wreedaardig verkracht dat ze lijden onder depressies en ernstige fysieke en morele beschadiging', aldus Karroubi, die geen namen van zijn bronnen bekendmaakte.
Karroubi stuurde zijn brief ook aan de machtige geestelijke en voormalige president Akbar Hashemi Rafsanjani, die het hervormingsgezinde kamp steunt. Karroubi vroeg dat Rafsanjani de zaak onder de aandacht brengt van ayatollah Ali Khamenei, de Opperste Leider van Iran. Hij drong ook aan op een onderzoek: Rafsanjani leidt de Raad van Experts, die officieel toeziet op het optreden van de Opperste Leider.
Larijani heeft vandaag gezegd dat na onderzoek in de Kahrizak- en Evin-gevangenis in Teheran blijkt dat van seksueel misbruik en verkrachting geen sprake is. Hij richtte ook een waarschuwing aan het adres van Karroubi: "Dit is ook een waarschuwing aan politici om voorzichtig te zijn en geen dingen aan de media te beweren voor er een grondig overzoek is, zodat er geen misbruik kan zijn door buitenlanders."

"Sar omad zemestoon": een Perzisch strijdlied, vroeger en nu

'Sar omad zemestoon' is een liedje dat tijdens de Iraanse Revolutie van 1979 gezongen en verspreid werd door de Fedayeene Khalgh, een marxistische beweging die zich tegen de shah verzette. Sinds de campagne van Mir-Hossein Mousavi wordt het opnieuw gebruikt, zoals u kan zien in dit filmpje op YouTube.

Lees hieronder mijn vertaling van het liedje.

Sar omad zemestoon
Shekofteh baharoon
Gole sorkhe khorshid baz omad o shab shod gorizoon

De winter is ten einde
De lente bloeit
De rode bloem van de zon is weer gekomen en de nacht is gevlucht

Kooha laleh zarand
Lalehha bidarand
Tu kuhha darand gol gol gol aftab o mikarand

De bergen zijn bedekt met tulpen
De tulpen zijn wakker
Ze planten zonneschijn in de bergen, bloem voor bloem voor bloem

tuyeh kohestoon delesh bidareh
tofang o gol o gandor dare miare

In de bergen is zijn hart wakker
Hij heeft een geweer en een bloem en graan

tuyeh sinash jan jan jan
yek jangal setareh dare jan jan

In zijn borst heeft hij een woud van sterren

labesh khandeyeh noor
delesh sholeyeh shoor
sedash cheshmeh o yadesh ahooyeh jangale door

Zijn lippen een lach van licht
Zijn hart vol van de vlam van gevoel
Zijn stem een bron en zijn herinnering een hert in het verre woud

Schrijven in vrede

Toen ik gisteren het grijzende gezicht van Mahmoud Ahmadinejad zag tijdens zijn inauguratie tot ‘president’, was het alsof ik een harde klap in mijn gezicht kreeg. En ik bén dan nog niet eens Iraniër, dacht ik - wat moeten de mensen niet voelen die in Iran wonen en elke dag tegen die man vechten, wat moeten de miljoenen Iraniërs niet denken die hun land op een dag moesten verlaten en verlangen om terug te keren naar een betere plek dan diegene die ze ooit achterlieten?
Vroeger dacht ik dat Ahmadinejad alleen maar een slechte acteur was. Dat hij niet écht zo dom is als hij overkomt. Toen ik hem gisteren vol minachting hoorde zeggen dat niemand in Iran wacht op de felicitaties van de westerse landen voor zijn ‘overwinning’, vond ik hem niet alleen arrogant, maar ook onnoemelijk dom.
Zoveel domheid doet me ontzettend veel pijn voor een land dat de oudste en rijkste beschaving ter wereld heeft. Zoveel domheid doet me pijn voor een land waar ik van hou. Zoveel domheid doet me pijn voor alle verstandige, rustige, ruimdenkende mensen die ik in Iran ontmoet heb en die dromen van een ander en beter leven.
Gisteren dacht ik aan de oude man in de bazaar van Kashan die tegen mij zei: Het was erg onder de shah, maar onder Ahmadinejad is het tien keer erger.
Gisteren dacht ik aan het jonge meisje in Meybod dat me zei: Deze president heeft me ziek gemaakt. Ik kan soms niet meer ademen als ik hem zie. Ik ben vergeten wie ik ben.
Gisteren dacht ik aan de vrouw van tachtig in Isfahan die me zei: Ahmadinejad is gek, ik schaam me, ik schaam me, wat denkt de wereld nu over ons?
Ik wil de vrouw geruststellen: de wereld denkt vandaag dat Iraniërs erg dappere mensen zijn. Sommigen beweren dat de inauguratie van Ahmadinejad het einde van het protest zal betekenen, maar dat geloof ik niet. Of er in Iran een nieuwe revolutie aan de gang is, dat zullen we pas later kunnen beoordelen, maar laat dit in elk geval duidelijk zijn: de miljoenen jongeren die de straat opgaan zullen niet slapen vooraleer ze weer trots kunnen zijn op hun land.
Ik kan het niet beter verwoorden dan met de woorden van de Perzische schrijver Hushang Golshiri, die in een interview met de Amerikaanse journaliste Elaine Sciolino het volgende zei over zijn land: “We wensen geen nieuwe revolutie. We verlangen naar een tijd waarin we in vrede kunnen schrijven. We willen het land niet verlaten. Deze keer is het aan hen om het land te verlaten. We zullen hen doden met onze pen. We zullen hen doden met onze aanwezigheid.”

Ahmadinejad, pas beëdigd door het Iraanse parlement, houdt meteen een spottende toespraak

Vandaag is Mahmoud Ahmadinejad door het Iraanse parlement beëdigd als nieuwe president, en dat na de omstreden presidentsverkiezingen van 12 juni. ‘Ik, als president van de Islamitische Republiek Iran, zweer op de heilige koran en de Iraanse natie en God de beschermheer te zijn van de officiële religie, de Islamitische Republiek en de grondwet’, aldus Ahmadinejad, die zich meteen alweer niet onbetuigd liet door onder meer het Westen aan te vallen.
Uit protest tegen de uitslag van de presidentsverkiezingen, die ook in het Westen algemeen als vervalst wordt gezien, hadden een aantal westerse landen niet hun ambassadeur naar de inauguratie gestuurd, maar een diplomaat - of niemand. Daar trok de nieuwe president zich niets van aan. 'Niemand in Iran wacht op jullie boodschappen', zei Ahmadinejad spottend. Bekijk hier een deel van de toespraak met Engelse ondertiteling.
Hoewel er onlangs opnieuw spanningen waren tussen Iran en Groot-Brittannië - het regime beschuldigde het land er bijvoorbeeld van dat ze mee achter de protesten tegen de presidentsverkiezingen zaten - was de Britse ambassadeur Simon Grass wél aanwezig bij de inauguratie. Het Ministerie van Buitenlands Zaken verdedigde die beslissing met de stelling dat het 'channels of communication' wil openhouden, en dat het 'not business as usual' was, omdat ze geen brief met felicitaties aan de president hebben gestuurd.
bron: The Guardian

Volg de situatie in Iran via blog, Facebook en YouTube

Veel Iraniërs, vooral jongeren, gebruiken het internet om te berichten over de situatie in hun vaderland sinds de presidentsverkiezingen van 12 juni. Een blog die erg de moeite waard is en heel up-to-date foto's, beeldmateriaal en nieuws verschaft, vanuit Teheran zelf, is 'Revolutionary Road' - ook erg populair op Facebook. De moedige jongeman erachter, Saaed Valadbaygi, roept mensen ook op om te protesteren. Hij is een van de populairste bloggers uit Iran en wordt wereldwijd gevolgd, ook door de internatione grote media.
Op YouTube is er dan weer het erg succesvolle kanaal The Green Wave, dat vooral filmpjes verzamelt van de protesten in verschillende steden van Iran.

Spread the news, want niemand mag onverschillig blijven voor wat zich in Iran aan het afspelen is.

Khamenei bekrachtigt herverkiezing Ahmdinejad

Ayatollah Ali Khamenei, de hoogste geestelijk leider van Iran, heeft gisteren de omstreden herverkiezing bekrachtigd van president Ahmadinejad tijdens een ceremonie die werd geboycot door prominente politici en geestelijken.
‘Ik steun het presidentschap van deze dappere, hardwerkende en wijze man’, zei Khamenei.
De plechtige bijeenkomst, die de weg vrij maakte voor de beëdiging van Ahmadinejad morgen in het parlement, legde echter opnieuw de verdeeldheid bloot in het Iraanse leiderschap. Zo boycotten de invloedrijke oud-presidenten Akbar Hashemi Rafsanjani en Mohammad Khatami, in 2005 wel aanwezig, de ceremonie.
Ook de verslagen presidentskandidaten Mir Hossein Mousavi en Mahdi Karroubi en andere gematigde en hervormingsgezinde leiders waren niet aanwezig. Opvallend was verder dat familieleden ontbraken van ayatollah Ruhollah Khomeini, de leider van de islamitische revolutie van 1979.
Na de ceremonie trokken honderden aanhangers van Mousavi, die volgens de officiële verkiezingsuitslag slechts 34 procent zou hebben gekregen, naar een plein in Teheran voor een demonstratie. Ordetroepen stonden gereed maar grepen niet in.
bron: de Volkskrant

Proces begonnen tegen meer dan 100 Iraniërs betrokken bij protesten tegen verkiezingen

Vandaag begint in Teheran het proces van meer dan honderd Iraniërs die tijdens de protesten tegen de uitslag van de presidentsverkiezingen van 12 juni werden gearresteerd. Dat hebben de Iraanse persagentschappen IRNA en Fars News Agency (FNA) gemeld. "De processen tegen hen die ervan beschuldigd worden deel te hebben genomen aan de Fluwelen Revolutie zijn vanmorgen om 9.10u gestart, gevolgd door recitaties uit de Heilige Koran," meldde Fars News Agency.
Tegelijk, zo meldt FNA vandaag, heeft ayatollah Khamenei 17000 van de in totaal 68000 Iraanse gevangenen vrijgelaten. Hij verleende hen amnestie of kortte hun gevangenisstraf in ter gelegenheid van het islamitische feest van Maba'th, waarbij de benoeming van Mohammed als profeet wordt gevierd.
Onder de Iraniërs wiens proces vandaag begint, zijn ook een aantal prominente oud-politici die terecht staan wegens hun betrokkenheid bij de betogingen tegen de herverkiezing van president Mahmoud Ahmadinejad. Volgens Fars staan onder anderen oud-vicepresident Mohammad Ali Abtahi (zie foto), de vroegere onderminister van Buitenlandse Zaken Mohsen Aminzadeh en oud-minister Behzad Nabavi van Industrie terecht.
De Iraanse staatsmedia hebben niet meegedeeld wanneer de uitspraak van de processen worden verwacht.
bronnen: de Volkskrant, CNN, The Guardian

Drie Amerikaanse toeristen opgepakt in Iran nabij grens met Irak

In Iran zijn vrijdag drie Amerikaanse toeristen opgepakt die tijdens een tocht door de bergen per ongeluk de grens zouden zijn overgestoken vanuit buurland Irak. Dat heeft de Amerikaanse nieuwszender CNN gemeld op gezag van Koerdische bronnen in Irak.
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat dat bericht wordt nagetrokken. Een defensiefunctionaris zei dat het in ieder geval niet om militair personeel gaat. De Iraanse autoriteiten hebben nog niet op de kwestie gereageerd.
De drie Amerikanen, een vrouw en twee mannen, brachten een bezoek aan Ahmed Awa, een populaire toeristenbestemming in het autonome Koerdische deel van Irak, vlakbij de grens met Iran. In het gebied is er geen duidelijke grensscheiding tussen beide landen.
Een vierde Amerikaan was ziek achtergebleven en stond telefonisch met de drie in contact, toen ze door Iraanse militairen waren omsingeld, meldde CNN.
Volgens een veiligheidsfunctionaris in Iraaks Koerdistan heeft de politie de Amerikanen gewaarschuwd niet de bergen in te gaan, omdat Iran zo dichtbij was. De drie negeerden de waarschuwing en belden hun zieke vriend met de boodschap dat zij in Iran waren aangehouden. Ook de eigenaar van het hotel waar ze verbleven had de Amerikanen afgeraden naar Ahmed Awa te gaan, omdat het zo dicht bij de Iraanse grens is.
bronnen: de Volkskrant, CNN

Mijn hart is groen

Er is een ‘regel’ in de journalistiek die zegt dat je als verslaggever ‘neutraal’ moet zijn. Je moet de nodige afstand bewaren tegenover je onderwerp, je moet je mening voor jezelf houden en je mag geen partij kiezen.
Ik ben journaliste en ik ben in juni drie weken in Iran geweest – twee weken vóór en één week na de presidentsverkiezingen. Ik heb over mijn rondreis verslag uitgebracht voor de Vlaamse krant De Standaard en hoewel vooral na de verkiezingen de goede verstaander uit mijn teksten kon afleiden dat ik Mousavi en de demonstranten steunde, probeerde ik ‘zo neutraal mogelijk’ te blijven. Verslag uitbrengen, de stemmen van de mensen weergeven, maar mijn eigen mening voor mezelf houden.
Gisteren echter zag ik op YouTube de beelden van de massale protesten die in Teheran en andere steden uitbraken naar aanleiding van de herdenking van de dood van Neda-Agha Soltan, en ik had plots een hekel aan mijn plicht om ‘neutraal’ te zijn en geen partij te kiezen.
Toen ik die duizenden mensen op straat zag roepen, schreeuwen en huilen, besefte ik dat ik tegenover de strijd van miljoenen dappere Iraniërs mijn neutraliteit als journalist niet langer kon volhouden. Ik ben niet langer neutraal en ik wil ook niet neutraal zijn. Als dat een schending van een beroepsregel is, dan zij dat zo. Neutraal zijn is in deze kwestie onmogelijk en onmenselijk, want de strijd van het Iraanse volk is een strijd voor het meest fundamentele recht van elk individu: vrijheid. Het is een strijd die we met z’n allen moeten steunen, en ik zie het als mijn plicht als journalist en als iemand met een grote liefde voor Iran om het gevecht van de Iraniërs zoveel mogelijk aandacht te geven én te steunen.
Daarom: mijn hart is bij de miljoenen mensen in Iran die met een ongelooflijke dapperheid de straat opgaan en met alle moed die ze in hun hart hebben de afgrijselijke Basiji recht in de ogen kijken.
Daarom: ik draag vanaf nu altijd het groene polsbandje dat ik in Isfahan van een jong Perzisch meisje cadeau kreeg. Toen ik twee weken geleden werd geïnterviewd over Iran en dat op camera werd vastgelegd, deed ik het polsbandje af omdat ik ‘neutraal moest zijn’. Vanaf nu blijf ik het dragen, altijd en overal.
Daarom: mijn respect voor de mensen in Iran en voor de Iraniërs in het buitenland die onvermoeibaar meevechten met de Groene Golf. Mijn respect voor de Iraanse mannen, mijn bewondering voor de moedige Iraanse vrouwen, mijn applaus voor de Iraanse kinderen, en mijn steun aan jullie groene kleur die ook mijn kleur is geworden.

Eén ding is zeker: dobare misazamat vatan - jullie zullen jullie vaderland weer opbouwen.

(foto boven gemaakt door mezelf, tijdens de komst van Khatami naar Isfahan, 10 juni 2009)

Opnieuw zware straatrellen in Teheran

Voor het eerst sinds weken vonden vandaag in Teheran weer massale straatprotesten plaats. Vanmiddag werd in Iran de dood herdacht van Neda Agha-Soltan (foto), de jonge vrouw die op 20 juni op straat werd neergeschoten in Teheran tijdens protesten tegen de uitslag van de presidentsverkiezingen. Neda, die een symbool van het verzet tegen het regime is geworden, stierf veertig dagen geleden. Sjiitische moslims hebben de gewoonte dan een ceremonie ter herdenking van een dode te houden.

Mousavi zou bij het graf van Neda op het Behesht-e Zahra kerkhof teksten uit de Koran voorlezen. Bij zijn aankomst werd hij echter weggestuurd en grepen de politie en de regeringsgezinde Basij-militie in. Ze sloegen de menigte met wapenstokken en riemen uit elkaar en dwongen Mousavi te vertrekken. De mensen reageerden kwaad en omringden de auto van de oppositieleider om hem te beletten te vertrekken. Ook werd met stenen gegooid.
Later op de dag zette de politie traangas in tijdens een bijeenkomst van zeker duizend mensen op een gebedsplaats in de buitenlucht. De oppositie had geen toestemming om bijeen te komen. De politie had al gewaarschuwd in te grijpen als er toch een herdenking zou plaatsvinden.
De demonstranten zetten vuilnisbakken in brand, gooiden stenen en toeterden vanuit auto's. De betogers riepen leuzen als ‘Dood aan de dictator’, ‘Bevrijd de politieke gevangenen’ en 'Neda leeft, Ahmadinejad is dood'. Bekijk hier een verzameling filmpjes van de protesten op YouTube.

Volgens de Britse krant The Guardian is er een nog onbevestigd bericht dat in Teheran één man werd gedood. De moeder van Neda gaf vandaag aan BBC een interview. "Ik wil die politici en leiders bedanken die mijn kind herdenken," zei ze. "Haar dood is zo pijnlijk geweest dat woorden nooit mijn ware gevoelens kunnen beschrijven. Maar het heeft me getroost te weten dat de wereld voor haar geweend heeft."

bron: de Volkskrant, The Guardian

Iran door mijn ogen: TEHERAN

Op deze blog kunt u vanaf nu regelmatig mijn foto's zien van de reis/reportage die ik in juni door Iran maakte. In het voorjaar van 2010 verschijnt bij Uitgeverij Lannoo een boek over de reis, met foto's van Pieter-Jan De Pue. Maar hier alvast, per stad, mijn eigen mooiste en opmerkelijkste foto's van drie weken Iran.
Onze reis door Iran kwam tot stand met de steun van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren en het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.

Vandaag: TEHERAN


Iran: een land vol contrasten. De affiche rechts is voor de succesfilm 'Superstar'.

Een man raakt op het Behesht-e Zahra kerkhof de grafsteen aan van een martelaar. Het graf geeft volgens de gelovigen spontaan een bloemengeur af.

Een vrouw in zwarte chador bij het graf van een dierbare. Op het Behesht-e Zahra kerkhof werd veel campagne gevoerd voor Ahmadinejad.

Iraniërs bij de graven van hun dierbaren op Behesht-e Zahra. In Iran wordt zelfs gepicknickt op het kerkhof: dicht bij de doden zijn is er belangrijk.

Twee broers én jonge Mousavi-supporters op Behesht-e Zahra.
Een supporter van Mousavi en een aanhanger van Ahmadinejad (links) in een heftige discussie bij het Schrijn van Ayatollah Khomeini in het zuiden van Teheran.

Een moeder met haar drie zonen bij het graf van ayatollah Khomeini. Die dag was het 3 juni, en dan wordt jaarlijks de dood van Khomeini herdacht. Massale volkstoeloop dus bij het Schrijn.

Zicht op Teheran vanuit Tochal, het begin van het Elborzgebergte.

Supporters van Ahmadinejad bij een slagerij in het zuiden van Teheran.

Het nieuws van de dag in Vali Asr Street.


Een van de vele Mousavi-posters in het centrum van Teheran.

Vrolijke motorrijder in Amir Kabir Street.